نگاه تو می کُشَتَم
به هر کران می کُشَتَم
خمار چشمِ تو مرا
چه بی امان می کُشَتَم

نوایِ پر شورِ مرا
دلیل جانانه تویی
به وقت سرمستی ِ من
هوای میخانه تویی

اگر ز خوابم گذری
به سان رویا چه شود
پرم کنی از نفسی
شبیه دریا چه شود

عزیز و دردانه تویی
چراغ این خانه تویی
به پیله ی خالی عشق
نویدِ پروانه تویی

رسیده بر گوش فلک
نهیب جانسوز دلم
چو دیدن روی تو شد
دعای هر روز دلم

قدم به چشم بگذار
به خلوت دل بنشین
تو صاحب جان منی
دمی به منزل بنشین

 
عزیز و دردانه تویی
چراغ این خانه تویی
به پیله ی خالی عشق
نویدِ پروانه تویی