اگر محسن چاوشی کنسرت نمیزاره ،اگه مثل بقیه به هرجای دورافتاده و هر سالنی که صندلی پلاستیکی میزارن نمیره ، اگه با این قانون کپی رایت مسخره ایران باز هم فقط رو آلبوماش کار میکنه و ضررش رو هم به جون میخره واسه اینه که مثل بسیاری از خواننده های مطرح کشورمون در به در دنبال پول نیست . همه میدونن آقای چاوشی اگه میخواست میتونست 5تا آلبوم دیگه مثل "سنتوری" بسازه و بفروشه و اسم خودش رو بزاره مثلا سلطان سنتور!! ولی تو هرکارش سبک وسیاق جدیدی رو آورد . نگاه کنید: سنتوری،یه شاخه نیلوفر و ژاکت،حریص،پرچم سفید،13!!! کدومشون شبیه هم بودن؟ یا مثلا به جز چاوشی کی جرئت داره که 4 دقیقه برای یه ترکش آهنگ بی کلام بزاره(بهرام گور-آلبوم 13)؟ اصلا کسی تونسته بود اشعار کلاسیک رو این جور با موسیقی پاپ مچ کنه؟
آلبومای مناسبتی شرکت میکنه ، چون به چیزایی که میخونه اعتقاد داره . . . حداقل از نگاه من مخاطب . فلسطین،کلاغ رو سیاه،پ درم همیشه میگه و... بسیاری از این آهنگا نشون میده محسن چاوشی حتی موقعی که مجاز نبود کارای ارزشی میخوند . این آلبوم که واسه امام زمانه و هرکی بهش پیشنهاد شده قبول نکرده سعادت بزرگی از دست داده .
بعد هم لقب رو ما مخاطبا روی آدما میزاریم . و خاص بودن آقای چاوشی نه تنها به خاطر کنسرت ندادن و پای ثابت آلبومهای گروهی بودنش نیست بلکه بخاطر صداش،آهنگاش،تنظیماش،شعراش(مسئله مهم!!) و از همه مهمتر اخلاق و بی حاشیه بودنش هست ...
به خاطر اینکه وقتی عکساشو سرچ میکنی احساس نمیکنی اسم یک مانکن تبلیغاتی رو سرچ کردی!!
بله اینها همه و همه مستنداتی بود که آقای چاوشی برادریش رو به مخاطباش ثابت کرده . . .
امیدوارم حضور خوبی در این آلبوم داشته باشه .
یه چیز دیگه هم از محسن چاوشی یاد گرفتم: اینکه نترسم!!
شیرمردا تو چه ترسی ز سگ لاغرشان
برکش آن تیغ چو فولاد و بزن بر سرشان