بدترین نوع موسیقی باکلامی بود که تا حالا شنیده بودم.متاسفانه از لحاظ آهنگ سازی بسیار ضعیف بوده.اگه دوستان پشت سیستم با نرم افزارهای موسیقی بشینند روزانه میشه 10 از این آهنگ ها با سمپل های مختلف ساخت،حالا چون همایون شجریان این رو خونده به به و چه چه ها شروع شده،سهراب پورناظری هم که شعر و تنبور و کمانچه رو داغون کرده تو این کار،وسط اون گیتارالکتریک و درامز و ...
با این نوع آهنگ و تنظیم سلیقه مردم رو عوض میکنن و گوش مخاطب رو به سمت ناکجاآباد میکشونن
بهتر بود سهراب پورناظری همون دوتان و تنبور میزد،که البته با وجود آثار اساتیدی مثل نورمحمد درپور،پورعطایی،حاج قربان سلیمانی و ... نمیتونست توی همون هم موفق باشه.توی کمانچه هم که آقایون کامکار،کلهر و ... جایی برای ایشون نذاشتو،پس حق داره بره از این سبک آهنگ بسازه تا جای خودش رو به زور باز کنه،پایان یک خلاقیت هجویات ساختن و بیراهه رفتنه...