چند تا ایراد به این آلبوم وارده:
1. در ترک اول هماهنگی محتوایی بین شعر و موسیقی وجود نداره به قول استاد شجریان شعر مولانا قربانی موسیقی راک جناب پور ناظری شده. بهتر بود تا از شعر دیگری برای این منظور انتخاب می شد. مخصوصاً شعری که قبلاً کار نشده باشه.
2. متاسفانه اشعار آواز ترک دوم در کارهای قبلی همایون خونده شده بود. ایکاش اشهعار جدیدتری انتخاب میشد.
3. هرچند که جناب همایون شجریان گفته اند هدف از این کار فقط یک تجربه بوده، اما تردید انتفاع مالی در این خصوص وجود داره و این نکته ایی هست که ایشان مخصوصاً باید از اون پرهیز بکنند.
4. به نظرم این کار در قیاس با موسیقی فیلم هایی که بزرگان چون علیزاده تولید کرداند از نگاه فنی بسیار پائین ولی از نگاه فضا سازی های حسی خوب بوده.
چند تا ایراد به این آلبوم وارده:
1. در ترک اول هماهنگی محتوایی بین شعر و موسیقی وجود نداره به قول استاد شجریان شعر مولانا قربانی موسیقی راک جناب پور ناظری شده. بهتر بود تا از شعر دیگری برای این منظور انتخاب می شد. مخصوصاً شعری که قبلاً کار نشده باشه.
2. متاسفانه اشعار آواز ترک دوم در کارهای قبلی همایون خونده شده بود. ایکاش اشهعار جدیدتری انتخاب میشد.
3. هرچند که جناب همایون شجریان گفته اند هدف از این کار فقط یک تجربه بوده، اما تردید انتفاع مالی در این خصوص وجود داره و این نکته ایی هست که ایشان مخصوصاً باید از اون پرهیز بکنند.
4. به نظرم این کار در قیاس با موسیقی فیلم هایی که بزرگان چون علیزاده تولید کرداند از نگاه فنی بسیار پائین ولی از نگاه فضا سازی های حسی خوب بوده.
سربلندی ایران و اهل موسیقی مستدام باد.