تعجب میکنم از نظرات کاربران! اغراق هم حدی داره...
یکی داره دیوونه میشه، یکی داره میلرزه، یکی میگه انقلاب شده ... البته این نظرات داره ادخال سرور میکنه و باید بگم خیلی ممنونم که لحظات شاد و مفرحی رو برای ما رقم میزنید...
به شخصه فقط یه بار گوش کردم و به همین دلیل فعلاً به خودم حق اظهار نظر نمیدم.
درهرحال توصیه میکنم دوستان یه کم از فضای کسل کننده و تکراری و بی روح موسیقی پاپ ایرانی (چه داخلی و چه خارجی) فاصله بگیرن و گوششون رو با موسیقی ناب پاپ خارجی مخصوصاً آمریکایی آشنا کنن. همین اواخر امریکن موزیک اواردز برگزار شد و با جست و جوی نامزد ها و برنده ها، با پیشنهاد های نابی مواجه خواهید شد. پیشنهاد خودم فعلاً آلبوم "1989 " هست.
همینکه گوشتون به این موسیقی های شاهکار کم کم عادت کنه، دیگه با هر آهنگی نه دیوونه میشید، نه تنتون میلرزه...
موفق باشید.