آلبومش تحسين برانگيزه
تك تك ترك هاش رفته تو خونم
بگم كدومشون بهتره؟
خاطره بازى؟ تو فكر ميرم؟ پرنده؟ جاده؟ ديوار با اون شعر زيباش؟
چه ترانه هاى خوبى نوشته…واقعا مرسى
مهمترين نكته اى كه تو اين آلبوم رعايت شده سبك منحصر به فرد محسنه، يه امضاى كاملا مشخص و پررنگ، ترانه هايى كه كاملا به پختگى فكر و بيان و تصوير سازى رسيدن ولى شبيه بقيه نيستن، تكرارى نيستن، مختص خود خود محسن يگانه ن. ملودى هاى جديد و نو و غيرقابل پيشبينى، كه از همه بيشتر تو ترك هاى دلسرد و نه نمود دارن
تنظيم هاى قوى از همشون بهتر تو فكر ميرم و انتظار
صداى خودش، چه وكال هاى خوبى گرفتن
واقعا همه چى تمومه، البته به زمان نياز داره بيشتر به زمان نياز داره كه بيشتر ديده شه و شنيده شه، آلبوم كاملا يه دسته، و كاملا جديد، آهنگايى كه ميتونم بگم يگانه اى هستن
آخرين آلبومى كه انقدر به دلم نشست پاروى بى قايق بود، كه اون هم آلبوم نو و جالبى بود و سبك خاصى داشت و صد البته به زمان نياز داشت

ترجيح ميدم كه محسن خودش ترانه هاشو بنويسه وقتى انقدر قوى مينويسه، وقتى بوى سفارشى بودن تو كاراش حس نميشه:
تو امواج نگاه اون، پاهام هر جا بره ميرن
مثل كشتى كه هى موجا واسش تصميم ميگيرن

ما كوه بوديم رو به روى هم خاطرمون از هم يه مشت سنگه

وقتى براى غصه هام جا نيست ديوارو هل ميدم غمام جا شه

رسيدن به تو آرزوى منه، كى به آرزو هاى من ميرسه؟

ديدى ضرب المثله؟ دل به دل راه نداشت
و…
مرسى محسن، مرسى همه تون عالى بود عالى
اين آلبوم از رگ خواب هم قوى تر و حرفه اى تره، حالا اينكه موفقيت رگ خوابو تكرار ميكنه يا نه بستگى به خيلى چيزا داره كه مهمترينش زمانه