به عنوان یه طرفدار یراحی که ترانه سرایی رو کمابیش دنبال می کنم باید بگم که آلبوم خوب نیست. این خوب نبودن مسلما مطلق نیست اما نسبت به آلبوم های قبل خیلی ضعیف تره خصوصا در بخش ترانه. چیزی که منو جذب یراحی کرد انتخاب ترانه هاش بود اما واقعا نمی دونم به کجا میره. کلی ضعف تالیف و حشو!
واقعا روزبه ضعیف شده و از بهادری هم که انتظاری نمیره. رستاک هم خیلی ساده گفته. بدون ضربه.دادخواه که هیچوقت حرفی برای گفتن نداشته و به قول معروف قلقله کننده ترانه های دیگرانه. تنها ترانه قابل اعتنای این مجموعه ترانه خانم برزویی هستش که واقعا زیباست.
فکر می کنم وقتش شده که یراحی کم کم سراغ چهره هایی بره که حرف های تازه تری دارن با دایره واژگان گسترده تر. آخه چقد بارون و بن بست و شکنجه؟؟؟
به ترانه های حسین صفا و محسن شیرالی نگاه کنید متوجه میشید که چقدر دایره واژگان گسترده میتونه کمک کنه. برای اثبات حرفم کافیه ترانه پاروی بی قایق و وصیت چاووشی یا مدار بی قراری و اکسیژن جهانبخش رو از این دو ترانه سرا بشنوید.
کماکان طرفدار یراحی و صدای گرمش هستم اما امیدوارم این کامنت رو بخونه و کمی تجزیه تحلیل کنه روند خودش رو و اسیر این هیاهوی تبلیغاتی اطرافش نشه.