با سلام
من از روز اولی که محسن چاووشی آهنگ داد از طرفدارای دو آتیشه چاوشی بودم.هرگز سعی نکردم به خواننده دیگه توهین کنم و هرگز هم نخواستم محسن رو بالا ببرم.چون نرود میخ آهنین در سنگ و اونی هم که گوش نده چاووشی رو بلاخره یه روزی به اشتباهش پی میبره.
اما در رابطه با آلبوم "امیر بی گزند" باید بگم اولین دفعه که شنیدمش خیلیجا خوردم و یاد آلبوم ژاکت افتادم که نامیدم کرد،اما تقریبا 10 دور آلبوم رو گوش کردم و بعدش دیگه نظر اول رو نداشتم.
بهمعنای واقعی باید گفت "شاهکار موسیقی ایران " همین آلبوم بود از همه نظر.
البته بنده موزیسین نیستم و از لحاظ فنی نمی تونم مثل اساتید حرف بزنم اما میدونم محسن چاووشی از دل و وجودش این آلبوم رو در آورده واسه همینم به دلم نشسته.
در پایان بگم که توی خانواده همیشه خواهر و برادرم میگفتن : "این عرعر میکنه موقع خوندن" (البته با عرض پوزش) واسم جالب اینه که داداشم آلبوم رو خریده و از روز انتشار آلبوم تا الان فقط داره چاووشی گوش میکنه و میگفت: "عجب آلبوم بیستی هست"
همین که یه نفر که از صدای چاوشی متنفر بود بدون فشار و با چشم باز انتخابش کرده یعنی محسن جان تو بردی.
به سلیقه های هم احترام بذاریم.
یا حق