برنامه یاد بعضی نفرات
 
یکشنبه 26 آذر 1396 - 10:52

سالها پیش که آلبوم "جان عشاق" با صدای استاد شجریان و آهنگ زنده یاد پرویز مشکاتیان به بازار آمد، همان نوار کاست سونی بود و یک تک برگ بروشور . هیچ نامی از نوازندگان نبود و اگر هم بود ما به خوبی آنها را نمی شناختیم. هیچ توصیف اضافی در کار نبود . اصلا نمی دانستیم آهنگساز آنها را زمستان، نوشته، بهار نوشته، موقع خواب نوشته یا سر شام! اصلا هم مهم نبود. قبل از اینکه صدای استاد شجریان به گوش بیاید همان سه چهار نت اول کنترباس جذبمان کرد. نیازی به شنیدن چند باره برای درک بهتر(!) نبود. صدای استاد شجریان هم که آغاز شد دیگر عالی بود. "جان عشاق"، "گنبد مینا"، "دود عود" "شب سکوت کویر" و ... از همان روز اول جذبمان کرد و نیازی به شنیدن چندین باره نبود. نیازی نبود منتظر برگ های پاییز و غنچه بهار و جفت گیری کفتر ها باشیم تا آلبوم روی ما تاثیر بگذارد.

خواستم بگویم وقتی اثری قوی باشد نیازی به توجیهات دوستان نیست. ما مخاطبان موسیقی خوب بلدیم بشنویم و تشخیص دهیم. نیازی نیست روابط عمومی ها برایش بنویسند تا شاید کمی زهر این همه بی هنری را بگیرند. این ماله کشی ها مختص نسل امروز، هنر امروز و آدمهای امروز است که همه چیزشان بی مایه است. از هنرشان، سلبریتی شان، فرهنگشان و متاسفانه قلمشان.

محتوای این فیلد خصوصی است و به صورت عمومی نشان داده نخواهد شد.

Plain text

  • هیچ تگ HTML ی مجاز نیست.
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
CAPTCHA
This question is for testing whether or not you are a human visitor and to prevent automated spam submissions.



افزودن یک دیدگاه جدید | موسیقی ما