برخی دوستان درک درستی از یک آلبوم موسیقی ندارن و از نظرشون حتی توی یک آلبوم که محتوای اجتماعی-اعتراضی داره و از دغدغه های روزِ جامعه صحبت میکنه، باید مثلاً یک یا چند آهنگِ شش و هشت هم وجود داشته باشه! این هم البته از فقر مطالعه و سوادِ موسیقاییِ کمِ این دوستان ناشی میشه. همینطور این فقر مطالعه و ضعفِ ادبیات، موجب شده تا این افراد نتونن با ترکیب های بی نظیرِ اشعارِ حسین صفا ارتباط برقرار کنن و شاعرانگیِ این نابغه ی شعرِ معاصر رو درک کنن. که البته این فقر فرهنگی، ناشی از یک سناریوی قدرتمندی هست که از مدتها قبل برای جامعه درنظر گرفته شده (از مدارس شروع شده) و این هم ثمراتش هست که امروز میبینیم.
بعضی از دوستان هم که مشخصاً بعد از انتشار تک آهنگ "خوزستان" (و در پی اون "مسلخ") منافعشون رو در خظر دیدن و علیه محسن جان چاوشی تیغ کشیدن و با هر ترفندی که در آستین دارن (و البته خیلی از این افراد هم رسانه در اختیار دارن)، سعی در تخریب وجهه و جایگاه محسن چاوشی در جامعه دارند، که البته سناریوی سوخته ای هست. چرا که محسن چاوشی در قلب تک تک ملت ایران جای داره و به نوعی، عضوی از خانواده ی همه ی ایرانی هاست.
بی شک از هر لحاظ که به آلبوم "ابراهیم" نگاه کنیم، جز زیبایی، هوش، ظرافت و دغدغه مندی چیزی در اون پیدا نمیکنیم و متوجه عمق نگاه دست اندرکاران این آلبوم و در رأسشون محسن جان چاوشی میشیم، که همواره نشون داده صدای مردم هست و روح بسیار بزرگی داره. قطعاً این آلبوم نشون دهنده ی جهانبینی محسن چاوشی هست و سالهای سال در تاریخ هنر این مملکت خواهد درخشید.
نفست گرم، رفیقِ خوبِ روزها، محسن چاوشی عزیز.
برخی دوستان درک درستی از یک آلبوم موسیقی ندارن و از نظرشون حتی توی یک آلبوم که محتوای اجتماعی-اعتراضی داره و از دغدغه های روزِ جامعه صحبت میکنه، باید مثلاً یک یا چند آهنگِ شش و هشت هم وجود داشته باشه! این هم البته از فقر مطالعه و سوادِ موسیقاییِ کمِ این دوستان ناشی میشه. همینطور این فقر مطالعه و ضعفِ ادبیات، موجب شده تا این افراد نتونن با ترکیب های بی نظیرِ اشعارِ حسین صفا ارتباط برقرار کنن و شاعرانگیِ این نابغه ی شعرِ معاصر رو درک کنن. که البته این فقر فرهنگی، ناشی از یک سناریوی قدرتمندی هست که از مدتها قبل برای جامعه درنظر گرفته شده (از مدارس شروع شده) و این هم ثمراتش هست که امروز میبینیم.
بعضی از دوستان هم که مشخصاً بعد از انتشار تک آهنگ "خوزستان" (و در پی اون "مسلخ") منافعشون رو در خظر دیدن و علیه محسن جان چاوشی تیغ کشیدن و با هر ترفندی که در آستین دارن (و البته خیلی از این افراد هم رسانه در اختیار دارن)، سعی در تخریب وجهه و جایگاه محسن چاوشی در جامعه دارند، که البته سناریوی سوخته ای هست. چرا که محسن چاوشی در قلب تک تک ملت ایران جای داره و به نوعی، عضوی از خانواده ی همه ی ایرانی هاست.
بی شک از هر لحاظ که به آلبوم "ابراهیم" نگاه کنیم، جز زیبایی، هوش، ظرافت و دغدغه مندی چیزی در اون پیدا نمیکنیم و متوجه عمق نگاه دست اندرکاران این آلبوم و در رأسشون محسن جان چاوشی میشیم، که همواره نشون داده صدای مردم هست و روح بسیار بزرگی داره. قطعاً این آلبوم نشون دهنده ی جهانبینی محسن چاوشی هست و سالهای سال در تاریخ هنر این مملکت خواهد درخشید.
نفست گرم، رفیقِ خوبِ روزها، محسن چاوشی عزیز.