فوق العاده است مخصوصا آهنگ چونی بی من که یک شاهکاره

البومو گوش دادم منهای قطعه اول پریشانی و موسیقی سر در گم توش موج میزنه...واقعا چرا تو ژانر موسیقی سنتی گذاشتینش متاسفم..وای به روزی که اگه همین البوم با اسم استاد افتخاری میومد بیرون که همه منتقدش میشدن.ولی چون ابن شجریان میخونه خوبه...متاسفم که این اثرو گوش دادم با این همه بوغ و کرنا....متاسفم

>منهای 2 تراک اول اثر بسیار پراکنده و بی نظم و سردر گم و ضعیفی است.اگر همین اثر به نام استادافتخاری منتشر میشد خیلی از صاحبان تریبون منتقدش میشدند ولی چون به اسم پسره شجریانه حتما خوبه حتی اگه ضعیف باشد یاد قصه پادشاه عریان و خیاط خبیث افتادم.بیچاره من که وقتمو با گوش دادنش هدر دادم..

علیرضا افتخاری چند وقت پیش مصاحبه ای با روزنامه آسیا کردند که متاسفانه رسانه ها از کنارش بی تفاوت گذشتند
افتخاری در حرفهایش به تمجید از همایون شجریان پرداخت
و گفت بقیق باید از همایون یاد بگیرند چرا که با وجود اینکه پسر استاد شجریانه ولی تقلید نمی کنه و راه خودش رو پیدا کرده
و نیز گفت استاد ایرج یه روز به من گفت داری از من تقلید می کنی
که من به خودم اومدم
مصاحبه جالبی که متاسفانه اشاره ای به آن نشد ...

با نظر ساسان کاملا موافقم ابتدا باید گفت که انتخاب شعر ها بسیار ضعیف بوده و نکته بعدی آهنگسازی البوم که در قطعات آوازی بی توجه به شعر و موسیقی شعر صورت گرفته است و آهنگساز در بدست اوردن یک سبک تلفیقی و حتی بهره گیری از تنظیم نو و به کارگیری ساز های متنوع دچار شکست شده است و ورتوزیته بکار رفته در قسمت های ضربی و تصنیفی بیشتر انسان رو یاد آثار حسین علیزاده و علی قمصری میاندازد تا اثری خلاقانه و قابل تحسین.و در مورد صدای خواننده نیز باید گفت که از صدای محمدرضا شجریان نیز پایین تر میباشد و در اجرای نت های بالا بسیار احتیاط شده است شاهد این موضوع را میتوان در کنسرت های مشرک خواننده با پدرش اشاره کرد که در تصنیف معروف مرغ سحر در اوج اهنگ قادر به همراهی پدرش نمیباشد.