موسیقی ما - بام‌بام... آغاز یک اتفاق رنگی در شبی که با مردمش خندید. رنگ‌هایی در هم از نور و تصویر و نُت، در صفحه‌ی «پالت» رنگی. گروه موسیقی «پالت» پس از یک‌سال‌و‌نیم دوری از اجرای صحنه‌ای و کنسرت در تهران، سه‌شنبه شب در تالار وحدت شبی کم‌نظیر را برای تماشاگرانش رقم زد.

شب رنگین‌کمانی تالار وحدت در پانزدهمین شب اردیبهشت‌ماه سال 1394 در تهران باران‌خورده. این‌گونه بود که «پالتی»ها همراه با این کنسرت از دومین آلبوم‌شان رونمایی کردند، آلبومی که خودشان معتقدند به سبک اصلی آنها نزدیک‌تر شده و استقبال مردم برای شرکت در این کنسرت هم آن را تأیید می‌کرد.

هفته‌ی گذشته خبر برگزاری دو شب اجرای گروه پالت تیتر یک بسیاری از خبرگزاری‌ها و سایت‌های موسیقی شد. این خبر در حالی منتشر می‌شد که زمزمه‌های انتشار آلبوم جدید این گروه «شهر من بخند» از گوشه و کنار شنیده می‌شد و طرفداران پالت در شبکه‌های مجازی همیشه از عدم برگزاری کنسرت و فاصله‌ی یک‌سال‌و‌نیمه‌ی اجرای زنده‌ی این گروه در تهران گلایه‌مند بودند. خبر منتشر شد و در رسانه‌ها پیچید. مخاطبان پالتی چشم‌انتظار درگاه اینترنتی برای خرید بلیت بودند تا میهمان یک شب از دو اجرای این گروه باشند و با بازشدن درگاه‌های فروش، تمام بلیت‌های دو شب اجرای پالت در تالار وحدت ظرف دو ساعت به فروش رسید و این اتفاقی است که در بازار موسیقی امروز ایران، کمتر سابقه دارد.

با وجود تأخیری که البته تداخل برنامه‌های تالار چهل‌و‌چند ساله‌ی شهر علت آن بود، شب به یادماندنی علاقه‌مندان به این گروه تلفیقی خراب نشد. تالار وحدت قبل از اجرای پالت برای اجرای نمایش سقراط، در اختیار تئاتری‌ها بود که تأخیر در اجرای این نمایش، در آماده‌سازی سالن تأثیر داشت و اجرای گروه پالت با تأخیری نیم‌ساعته آغاز شد.

با این حال وقتی «امید نعمتی» (خواننده‌ی گروه پالت) ترانه‌ی «یادگار دوست» را شروع کرد، غرولندهای ناشی از تأخیر از یاد همه رفت. همه‌ی صندلی‌های قرمزرنگ همکف و بالکن‌های تالار وحدت پر بود از خانواده‌ها، مخاطبان جوان و پالت‌دوستان. با توجه به سبک این گروه، انتظار حضور مخاطبان جوان در کنسرت بیشتر بود، اما در اجرای شب گذشته حضور میهمانان میانسال در کنسرت و همراهی آنها با ترانه‌ها چشمگیر بود. در یکی از ردیف‌ها خانواده‌ای پنج‌نفره مستقر شده بودند؛ پدر و مادر میانسال و سه‌فرزند جوان و نوجوان که از ابتدا با ترانه‌ها همراه شدند. وقتی امید نعمتی اعلام کرد ترانه‌ی «خانه به دوش» را بازخوانی خواهد کرد، این مادر و پدر این خانواده‌ی پنج‌نفره بودند که از شنیدن ترانه‌ای که سال‌ها پیش «عباس مهرپویا»  آن را خوانده است به وجد آمدند.

این اولین‌بار بود که این گروه پاپ تلفیقی در تالار وحدت اجرای زنده داشت؛ البته به جز مراسم جایزه ققنوس که پالتی‌ها در آن شب به اجرای یک قطعه پرداختند. «سیامک احصایی»، کارگردان شناخته‌شده‌ی تئاتر، طراحی دکور این برنامه را به عهده داشت؛ طراحی دکوری که گاه به فراخور آهنگ‌ها با پرفورمنس همراه می‌شد.

برنامه در دو پارت اجرا شد؛ پارت نخست مختص آهنگ‌های آلبوم اول گروه پالت به اسم «آقای بنفش» و پارت بعدی هم شامل تعدادی از آهنگ‌های دومین آلبوم گروه یعنی «شهر من بخند». قطعه‌ی «سال تا سال» از جمله قطعاتی بود که در اواخر اجرا مخاطبان را حسابی به وجد آورد. پالت در آخرین ساعت‌های سال 93 ویدیوکلیپ این قطعه را به‌عنوان عیدی به دوستدارانش هدیه کرده بود، ویدئوکلیپی که تاکنون بیش از ششصدهزار بار در شبکه‌های مجازی مورد بازدید قرار گرفته و  پربیننده‌ترین ویدیوکلیپ‌های فروردین‌ماه در سایت‌ موسیقی ما بود.

قطعه‌ی «آبی» از معدود قطعاتی بود که برای اولین‌بار اجرا می‌شد و به گفته‌ی امید نعمتی فضای موسیقی آن به سبک پالتی‌ها نزدیک‌تر است. پایان‌بخش اولین شب اجرای پالتی‌ها هم قطعه‌ی محبوب «نرو بمان» بود که با همراهی و تشویق ممتد مخاطبان همراه شد.

کنسول فرانسه در ایران و بابک کریمی (بازیگر و کارگردان) از میهمانان ویژه‌ی اولین اجرای پالتی‌ها بودند.

در این برنامه اعضای گروه «پالت» متشکل از روزبه اسفندارمز (کلارینت)، کاوه صالحی (گیتار)، مهیار طهماسبی (ویلنسل)، داریوش آذر (کنترباس) و امید نعمتی (خواننده) به همراهی امین طاهری (درامز)، سردار سرمست (پیانو، آکاردئون و ملودیکا) و ابراهیم علوی (عود) به اجرای موسیقی پرداختند.