اعتراض موسیقایی نیل یانگ به کشاورزی تجاری
همکاری افسانه موسیقی راک با پسران ویلی نلسون در آلبومی تازه
موسیقی ما - آلبوم «سالهای مونسانتو» سی و ششمین آلبوم استودیویی نیل یانگ (Neil Young)، نوازنده، آهنگساز، خواننده و ترانهسرای برجسته کانادایی است که دو روز پیش، 29 جون توسط کمپانی ریپرایز رکورد منتشر شد. سالهای مونساتو یک «کانسپت آلبوم» در انتقاد به سیستم کشاورزی تجاریِ مونسانتو است.
مونسانتو یک شرکت آمریکایی و چندملیتی صنایع کشاورزی و بیوتکنولوژی است، یکی از شرکتهای پیشرو در حوزه مهندسی ژنتیک که از بزرگترین تولیدکنندگان بذر و علفکُش در جهان محسوب میشود. این شرکت از دهه ۱۹۴۰ به جمع تولیدکنندگان عمده پلاستیک، شامل انواع یونولیت و الیاف مصنوعی پیوست و به خاطر محصولات جنجالیاش از جمله ددت بارها مورد انتقاد و حمله دوستداران محیط زیست قرار گرفته است.
نوازندههای این آلبوم گروه Promise of the Real هستند. گروه POTR یک گروه راک اند رول امریکایی است که در سال 2008 در کالیفرنیا تاسیس شد. خواننده و گیتاریست این گروه لوکاس نلسون (Lukas Nelson) فرزند ویلی نلسون، افسانه زنده موسیقی کانتری است که در آلبوم تازه نیل یانگ به همراه برادرش میکا نلسون حضور پیدا کردهاست. در واقع این آلبوم نتیجه همکاری نیل یانگ گروه POTR و نیکا نلسون است.
این آلبوم از 9 قطعه تشکیل شده که «سالهای مونسانتو» قطعه هشتم آن است. نیل یانگ در این آلبوم به عنوان گیتاریست، خواننده و تهیه کننده حضور دارد. درامز، پرکاشن و گیتار باس را به ترتیب اعضای گروه POTR، آنتونی لوگرفو، تاتو ملگار و کوری مککورمیک مینوازند. لوکاس و میکا نلسون هم هر دو نوازنده گیتار هستند.
منتقد گاردین، جان دنیس (Jon Dennis) به این آلبوم پنج ستاره (از پنج) داده و این همکاری را ستودهاست. او در بخشی از نقد خود مینویسد: «صدای این گروه بیشباهت به آثار یانگ در گروه «کریزی هورس» (Crazy Horse) نیست و تمام آن ریفهای باشکوه، آکوردهای اصلی سهمگین و هارمونی که از ویژگی بهترین رکوردهای یانگ در این پنج دهه است در آن به گوش میرسد.». اما از طرفی زک اشنوفلد (Zach Schnofeld) در وبسایت «ای وی کلاب» (The A.V. Club) آلبوم را در رده C قرار داده و معتقد است محتوی و اجرای آلبوم «ناتمام است و به نظر نمیرسد بیش از چند ماهی (اگر نگوییم چند هفته یا چند روز) وقت یانگ را گرفته باشد». آلمیوزیک نیز به این آلبوم سه ستاره و نیم (از پنج ستاره) داده است.
سایت بیلبورد نظرات برخی از شرکتهایی که در این آلبوم به نقد کشیده شده اند را پرسیده از جمله شرکت مونسانتو. نماینده این شرکت در پاسخ به بیلبورد گفت: «خیلی از ما که در مونسانتو کار میکنیم از طرفداران نیل یانگ بوده و هستیم. متاسفانه – برای خیلی از ما – آلبوم اخیر او این حقیقت را انعکاس نمیدهد که ما در کار هر روزهمان تلاش میکنیم به پایداری کشاورزی کمک کنیم. ما متوجه شدیم که اطلاعات اشتباه بسیاری درباره اینکه ما کی هستینم و چه کار میکنیم وجود دارد و متاسفانه تعداد زیادی از آنها در ترانههای این آلبوم آورده شدهاند.»
نیل یانگ یکی از بزرگترین هنرمندان به جا مانده از نسل طلایی دهه 1960 میلادی است او که بر خلاف اغلب همنسلانش لحن اعتراضی در آثارش را حفظ کرده، پاییز امسال 70 ساله میشود. از محتوای این آلبوم به نظر میآید که یانگ همچنان دغدغههای اجتماعی بسیاری دارد.
مونسانتو یک شرکت آمریکایی و چندملیتی صنایع کشاورزی و بیوتکنولوژی است، یکی از شرکتهای پیشرو در حوزه مهندسی ژنتیک که از بزرگترین تولیدکنندگان بذر و علفکُش در جهان محسوب میشود. این شرکت از دهه ۱۹۴۰ به جمع تولیدکنندگان عمده پلاستیک، شامل انواع یونولیت و الیاف مصنوعی پیوست و به خاطر محصولات جنجالیاش از جمله ددت بارها مورد انتقاد و حمله دوستداران محیط زیست قرار گرفته است.
نوازندههای این آلبوم گروه Promise of the Real هستند. گروه POTR یک گروه راک اند رول امریکایی است که در سال 2008 در کالیفرنیا تاسیس شد. خواننده و گیتاریست این گروه لوکاس نلسون (Lukas Nelson) فرزند ویلی نلسون، افسانه زنده موسیقی کانتری است که در آلبوم تازه نیل یانگ به همراه برادرش میکا نلسون حضور پیدا کردهاست. در واقع این آلبوم نتیجه همکاری نیل یانگ گروه POTR و نیکا نلسون است.
این آلبوم از 9 قطعه تشکیل شده که «سالهای مونسانتو» قطعه هشتم آن است. نیل یانگ در این آلبوم به عنوان گیتاریست، خواننده و تهیه کننده حضور دارد. درامز، پرکاشن و گیتار باس را به ترتیب اعضای گروه POTR، آنتونی لوگرفو، تاتو ملگار و کوری مککورمیک مینوازند. لوکاس و میکا نلسون هم هر دو نوازنده گیتار هستند.
منتقد گاردین، جان دنیس (Jon Dennis) به این آلبوم پنج ستاره (از پنج) داده و این همکاری را ستودهاست. او در بخشی از نقد خود مینویسد: «صدای این گروه بیشباهت به آثار یانگ در گروه «کریزی هورس» (Crazy Horse) نیست و تمام آن ریفهای باشکوه، آکوردهای اصلی سهمگین و هارمونی که از ویژگی بهترین رکوردهای یانگ در این پنج دهه است در آن به گوش میرسد.». اما از طرفی زک اشنوفلد (Zach Schnofeld) در وبسایت «ای وی کلاب» (The A.V. Club) آلبوم را در رده C قرار داده و معتقد است محتوی و اجرای آلبوم «ناتمام است و به نظر نمیرسد بیش از چند ماهی (اگر نگوییم چند هفته یا چند روز) وقت یانگ را گرفته باشد». آلمیوزیک نیز به این آلبوم سه ستاره و نیم (از پنج ستاره) داده است.
سایت بیلبورد نظرات برخی از شرکتهایی که در این آلبوم به نقد کشیده شده اند را پرسیده از جمله شرکت مونسانتو. نماینده این شرکت در پاسخ به بیلبورد گفت: «خیلی از ما که در مونسانتو کار میکنیم از طرفداران نیل یانگ بوده و هستیم. متاسفانه – برای خیلی از ما – آلبوم اخیر او این حقیقت را انعکاس نمیدهد که ما در کار هر روزهمان تلاش میکنیم به پایداری کشاورزی کمک کنیم. ما متوجه شدیم که اطلاعات اشتباه بسیاری درباره اینکه ما کی هستینم و چه کار میکنیم وجود دارد و متاسفانه تعداد زیادی از آنها در ترانههای این آلبوم آورده شدهاند.»
نیل یانگ یکی از بزرگترین هنرمندان به جا مانده از نسل طلایی دهه 1960 میلادی است او که بر خلاف اغلب همنسلانش لحن اعتراضی در آثارش را حفظ کرده، پاییز امسال 70 ساله میشود. از محتوای این آلبوم به نظر میآید که یانگ همچنان دغدغههای اجتماعی بسیاری دارد.
منبع:
سایت موسیقی ما
گردآوری و ترجمه:
تاریخ انتشار : چهارشنبه 10 تیر 1394 - 11:26
افزودن یک دیدگاه جدید