لالا كن دختر زیبای شبنم 
لالا كن روی زانوی شقایق
بخواب تا رنگ بی‌مهری نبینی
توو بیداریه كه تلخه حقایق

تو مثل التماس من می‌مونی 
كه یك شب روی شونه‌هاش چكیدم 
سرم گرم نوازش‌های اون بود
كه خوابم برد و كوچش رو ندیدم 

حالا من موندم و یه كنج خلوت 
كه از سقفش غریبی چكه كرده
تلاطم‌های امواج جدایی
زده كاشونه‌مو صد تكه كرده 

دلم می‌خواس پس از اون خواب شیرین 
دیگه چشمم به دنیا وا نمی‌شد
میون قلب متروكم نشونی
دیگه از خاطره پیدا نمی‌شد

صدام غمگینه از بس گریه كردم
ازم هیچ اسم و هیچ آوازه‌ای نیست
نمی‌پرسه كسی هی! در چه حالی؟
خبر از آشنای تازه‌ای نیست

به پروانه‌صفت‌ها گفته بودم 
كه شمعم میل خاموشی من نیست
پرنده رو درختم آشیون كن 
حالا وقت فراموشی من نیست

تو مثل التماس من می‌مونی 
كه یك شب روی شونه‌هاش چكیدم 
سرم گرم نوازش‌های اون بود
كه خوابم برد و كوچش رو ندیدم