قهوه تلخ شعر شاملو
یه پیانو کنج دیوار
چنگ میزنه خاطرات و
یاد اون لحظه دیدار
یه درام عاشقانه
تو ذهنم هی میشه تکرار
غرق احساس همون سکانس
روبروم نشستی انگار

موزیک سلوراک فضای دارک
یه اسپرسو یه زیرسیگار
جای عطرت رو پر کرده
بوی توتون به ناچار
گرفتارم به این عادت
نشد سهمم جز انتظار
چه بیهوده نشستم من
تو این کافه به پات هر بار