شبای قبل جبهه از قنوتات
میگن یه حس تازه میگرفتی
مادرت از غصه شکست وقتی
از پدرت اجازه میگرفتی
میگن کنار سنگرت تو جبهه
یه عالمه اقاقیا کاشتی
خوش به سعادتت که حتی به جنگ
نگاه شاعرانه ای داشتی
شاعر سنگر و جنون خدا خواست
که اخرین شعرت و رو مین بگی
شهر واسه سلامتیت دعا کرد
اما دلت نیومد آمین بگی
عاشق بوی ماه بودی و من
بارونی م که بوی خاک پاشه
بارونی م وقتی که باید از تو
تموم سهمم یه پلاک باشه
یجوری با تو روشنم که انگار
تموم دنیارو منور زدن
دیشب که عکست زیر بالشم بود
فرشته ها بخواب من سر زدن
لبخند تو گرمه ولی کشندست
تو خوابم اومدی مراعات کن
برای من یادت نره تو بهشت
هر شب جمعه سیب خیرات کن
با گریه و اشک و امیدو لبخند
تو رویاهاش چیا برات ساخته
برای برگشتن تو مادرت
یه عمره پشت در و ننداخته...