جنگل به جنگل سَنجابِ خسته

به گردنِ خود بلوط بسته

از جنگل تو دَرسا گرفتم

چون کوه،نرم وُ ، چون روح سفتم

دریا به دریا دُلفینِ کم هوش

موج کم فروش،ماهیِ بی گوش

دریات کثیفه پارو به پارو

در قایق تو، یارو به یارو

دره به دره به عشق غَره

قربون به قربون بَره به بَره

دنبال یک جفت ، در رنجِ هنگُفت

در رنج هنگفت ، دنبال یک جفت

صحرا و کوه و دریا و جنگل

میگن تویی تو آن وحیِ مُنزل

اما من از تو چیزی ندیدم

گیسِت نجنبید هر چی وزیدم

آن گل که دادی سمی ترین بود

بو کردم مردم عشق همین بود