رفتم خیابون تا کمی بارون ببینم
بارونِ بمب اومد لباسم خیسِ خون شد
جز اسکلت چیزی نموند از خونه‌هامون
از غصه‌ی ما شهر پوست استخون شد

از گل سپر ساختی روی دشمن اما
جز گوله (گلوله) چیزی سمت این سنگر نیومد
هی داغ دیدن گریه کردن مادرامون
دنیا تماشا کرد و جیکش در نیومد

هی ظلم پشت ظلم دیدی ای برادر
ما هیچ وقت احساس امنیت نکردیم
خاک فلسطین پاره‌ای از روح ما بود
این سرزمینُ با کسی قسمت نکردیم

توی کدوم قانون نوشتن که تو این شهر
هر آبروداری کفن باید بپوشه
نفرین به دنیایی که جونِ آدماشو
ارزون به هر بی آبرویی می‌فروشه

ما خاک حاصلخیز، خاک لاله خیزیم
ما آسمونیم، آسمونِ لاجوردیم
هم زنده‌ایم از عشق میهن هم شهیدیم
هم عاشق صلحیم و هم مرد نبردیم