برنامه یاد بعضی نفرات
 
vk
جمعه 15 اسفند 1393 - 22:00

من طرفدار چند آتیشه ی رضا صادقی هستم و باهاش بزرگ شدم
دور اول که گوش کردم به شدت نامید شدم و به این فکر میکردم که باید دو سال دیگه صبر کنم که باز رضا صادقی یه آلبوم دیگه بده اما...
کم کم همه چی متفاوت شد. آلبوم خودشو رو کرد یک آلبوم عاشقانه عصبانی.
چندتا نکته مهم در مورد این آلبوم هست:
استفاده از ترانه سرا های گم نام که هوش رضا صادقی رو میرسونه ( رضا صادقی مثله آرسن ونگر میمونه)
آهنگ اجتماعی اول آلبوم که فوقالعادست و این کار رو عمدا از رضا صادقی انجام داره همونطور که توی آلبوم همین و وایسا دنیا بود
آهنگ آخر که توی همه ی آلبوماش یک فراغ رو روایت میکنه توی این آلبوم هم
استفاده از آهنگساز زن که کم پیش میاد(وقتی که همه میرن سراغ بزرگا)
توی این صفحه بحث زیادی پیش اومده بین طرفدارای رضا صادقی و چاووشی من خودم واقعا چاووشی رو دوست نداشتم ولی الان دوست دارم چون داره یک تفکر رو دنبال میکنه و همین جور آلبوم به آلبوم داره نزدیک تر میشه به خودش.
یک هنرمند باید تفکر داشته باشه رضا صادقی یک تفکر داره که کس دیگه میاد براش شعر میگه و توش از مشکی پوشی میگه یا شعر اجتماعی میگن واسش
چاووشی هم هویت داره و این باعث میشه کاری کنه روزبه بمانی بزرگ بیاد براش شعری بگه که بهش بخوره.

محتوای این فیلد خصوصی است و به صورت عمومی نشان داده نخواهد شد.

Plain text

  • هیچ تگ HTML ی مجاز نیست.
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
CAPTCHA
This question is for testing whether or not you are a human visitor and to prevent automated spam submissions.
9 + 4 =

Solve this simple math problem and enter the result. E.g. for 1+3, enter 4.




افزودن یک دیدگاه جدید | موسیقی ما