سلام آقای شهروز

من از اولین آلبومتون یعنی پسرای مشرقی، مخاطبتون بودم تا آخرین آلبومتون یعنی بیخوابی. تمام تک آهنگهای شما بعد از آلبوم بیخوابی هم دارم و تمام این مدت، جوری طرفدار شما بودم و هستم که تمام ترانه های شما رو حفظم.
ولی نمیدونم چی شده و چه کسانی اطرافتونو گرفتند و بهتون چی گفتند که اینطوری شدید که حالا برای اینکه بخوایم یه ترانه خوب با صدای شما بشنویم باید آلبوم بدل شما یعنی میثم ابراهیمی رو گوش بدیم!
چرا دیگه مثل خودتون نمیخونید!؟ ستاره هنوز بیداری / گلابتون / طعنه / آی پسرای مشرقی / غزلک / . . . کوشن!؟؟؟
نمیدونم چی شده که دیگه با ترانه سراهای قبلی کار نمیکنید. چرا لحن صداتونو مثل گذشته نمیکنید و همش سعی میکنید یه کارای سختی با حنجره انجام بدید که اصلا مخصوص شما نیست. اصلا درک نمیکنم چرا به محبوبیت خودتون لطمه زدید؟ نمیدونم چرا بهنام ابطحی حذف شد. نمیدونم چرا بهروز صفاریان رو حذف کردید.
تن دادید به یک سری کارها که واقعا دسته چندم هستند و توهین به شعور طرفدارانتون محسوب میشه(از جمله خودم) که حالا بعد از چندین اثر ضعیف با همچین اثر متوسطی قانع میشن.
من یکی از طرفدارای دوآتشه شما بودم ولی حالا واقعا انقدر دلسرد شدم ازتون که تمام ترانه هاتون رو از هاردم پاک کردم.
احساس میکنم یک سری افراد دور و بر شما رو پر کردند که هیچی از موسیقی و طرفداران واقعی و قدیمی شما نمیدونن و شما هم دیگه مثل سابق نمیشید.
میخواید یه کارای خارق العاده انجام بدید که فقط برای دور و بریاتون خارق العادست نه طرفدار واقعی. طرفدار واقعی همون سعید شهروز قبلی رو میخواد. آره. ملودی هاش تکراری بود. ولی احساسش واقعی بود و مثل این آهنگهای جدید، احساس تقلبی نبود.
کجاست احساس ترانه ی بخواب گل شکستی !؟ دیگه تکرار نمیشه آقای شهروز.
به خودتون برگردید.
دسترسی به فیس بوک هم ندارم. کاشکی این متن رو بخونید. کاشکی یکی درست و حسابی نقدتون کنه و به خودتون بیاید. کاشکی انقدر به حرف دور و بریاتون گوش ندید. کاشکی همون ترانه های قدیمی رو بخونید.
از آخرین آهنگ خوبتون یعنی، سر به دیوار میزنم از لج تو، خیلی وقته میگذره.
دوباره خوب شید آقای شهروز . . .