برنامه یاد بعضی نفرات
 
شنبه 30 خرداد 1394 - 11:31

دنیادنیامنوهمیشه سمت گریه می بری.......اونقدر منقلب ومتاثرم که واقعا نوشتن برام سخته...میگن هرکسی که دائم میگه بی خیال بیشتر از همه دردوغصه داره من واقعا اینو حس میکنم هم نسبت به خودم هم هرکسی رو که دیدم خیلی میگه بی خیال,سخت توعذابه...حسرت جوونی...بی گناهی...خیلی قشنگ تعبیر کردین مرسی آقامهرزادجان .به خدا که دارم با اشک مینویسم ولی باز دلم میخواد بنویسم.به قول خودتون گریه یعنی ستایش ....کارتون قابل ستایشه که اشکامون داره مثل بارون میریزه...مرتضی چقدر وجودش آسمونیه که هرچیزی که به اون مربوط میشه ازعمق وجودمون حسش میکنیم, آخه اون برادرمون بوداگه واقعا بی خیال نسبتای خونی شیم ....نمیدونم چی بگم به خدا که حسم فراتر از وازه هاست ولی خیلی ساده میگم مرسی آقامهرزاد جان بابت حس پاکت که خیلی هنرمندانه وزیبا روکار پیاده شده.....من که فکر میکنم همه ی حرفا ناگفتنیه ........هم باید بی خیال گفتنی هاشیم هم نگفتنی ها....آخه همو ناشم که گفتنیه کسی گوش نمیکنه همینه که وادار به سکوت میشیم و روزبه روز زخمامون کاری تر میشه .ولی باز بی خیاااااااااال.......دنیادنیابازم که موندم اینجاتنهاباخودم

Plain text

  • هیچ تگ HTML ی مجاز نیست.
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
CAPTCHA
This question is for testing whether or not you are a human visitor and to prevent automated spam submissions.



افزودن یک دیدگاه جدید | موسیقی ما