آقای چاووشی شما البته پیشتر هم از آقایان محسن یگانه - امیر ارجینی - محمدرضا آهاری و... تعریف کردید ، ولی بعدتر...
اگر کامنت بنده را می خوانید ، لطفا بدون "جبهه گیری" به حرف های من کمترین توجه کنید!
1.فضای کارهای شما گاهی بیش از حد غم آلود است! البته غم و اندوهی که ناشی از فهم انسانی باشد ، بسیار ارزشمند است لیکن غم ترانه های شما بیشتر پیرامون عشق های یکطرفه است! البته از حق نگذریم ، ترانه هایی چون "بادبادکای رنگی" هم در آثار شما به چشم می خورد که مضمونی متفاوت دارد.
2. برخلاف برخی دوستان فکر می کنم اتفاقا صدای شما به درد ترانه های "واسوختی" می خورد! البته نه ترانه های سطح پایینی چون (الهی سقف آرزوت خراب بشه روی سرت!) یا (می کشمت اگه یه روز با غریبه ببینمت!!!) ---- ترانه هایی مثل "صبوری" ، "حریص" و "غلط کردم ، غلط" در شمار آثار خوب جنابعالی هستند که با لحن عاصی تان سازگارند... اتفاقا صدای شما وقتی حالت "عاصی" به خود می گیرد بسیار تاثیرگذارتر از زمانی است که حالت عجز وناله دارد! البته شاید به قول پیروز ارجمند "لحن" عزیزان خواننده هم گاهی ممیزی می شود و من وما بی اطلاعیم!
3. آقای حسین صفا شاعر وترانه نویس توانایی است اما لطفا کار خود را به آثار ایشان منحصر نکنید. البته شما از آثار دوستان دیگری چون روزبه بمانی هم استفاده نموده اید ولی چه بهتر اگر سهم ترانه های جناب صفا در آلبوم های آتی حضرتعالی کمی کاهش پیدا کند . مراد از این سخن ، کم توانی آقای صفا نیست ، بلکه جهت "تنوع" عرض می کنم...