جناب لهراسبی به عنوان یکی از قدیمی ترین مخاطب های کارهای شما میخواستم یه سری نکات رو خدمتتون عرض کنم ... البته این هارو توی دایرکت هم براتون نوشتم بارها اما انگار تو فضای اینستاگرام پیام های جدی و دغدغه مند دیده نمیشن ، البته گلایه ای نیست یجورایی خیلی شلوغ پلوغه ... اما میخوام اینجا براتون بنویسم چون سایت موسیقی ما قطعا از معتبرترین رسانه های مربوط به موسیقی کشور هست و نظری که من نوعی اینجا ارائه میدم میتونه اونجوری که شایسته هست جدی گرفته بشه ...
خب ... اول از همه بگم که بحث اصلی من سر کلام کارهای شماست ... من نمیخوام بحث های فلسفی بکنم بگم چرا علی لهراسبی مثلا کلام کارهاش پیشرفت نکرد چرا هیچوقت نیومد مثلا مثل محسن چاوشی اشعار کلاسیک بخونه .. یا خیلی چراهای دیگه .. مثل اینکه علی لهراسبی چقدر به بالارفتن سن مخاطباش فکر کرد که مثلا یکی که از چهارده سالگی طرافدارشه و الان نزدیک سی سالشه دیگه ترانه ای عاشقانه ورس یک و دو و یک ترجیعبند اغناش نمیکنه ... روراست بگم باور نمیکنه ... چرا ترانه دغدغه مند نمیخونه ... شما بارها گفتید مارکت ... عوض شدن سلیقه ها .. و تلاش برای بدست آوردن مخاطب تینیج جدید ... ما اینارو میفهمیم ... امثال من یک ریال برای تولید موزیک جدید به شخصی مثل شما کمک نمیکنیم که بیایم خط مشی تعیین کنیم ... شما میگید برای اینکه تو کورس بمونم باید با مارکت با سلیقه روز حرکت کنم میگیم اوکی قبول ... اما بخدا تو هر سبکی ترانه باید استاندارد باشه باید باگ نداشته باشه ... اگه حرف من رو قبول ندارید میتونم براتون مثال بزنم بگم چنتا از آهنگای اخیرتون بقول معروف نگرفت و جابجا مثال بزنم از دریای ایرادات اساسی دستوری نه معنی و مفهومی ... میتونم از نفس جان مثال بزنم اونجا که میگید یه عالمه دوسِت دارمت .. آخه یا دوسِت دارم یا دوست دارمت ، با هم که نمیشه ... شما فرض کن همینو تو ترجیعبند هی تکرار میکنید .. بخدا اگه مخاطب حتی بگه دارم یه ترانه عاشقانه ریتمیک گوش میدم که نه دغدغه ای داره نه ازش توقعی دارم و فقط میخوام باهاش حال کنم و در نهایت آسان گیری باز داره ناخودآگاهش کار میکنه ... گوشش نمیتونه دیگه با ایرادات دستوری کنار بیاد