• مهدی رفعتی | کار‌شناس ارشد و مدرس موسیقی

موسیقی ما- «خوبه حالم» با صدای دانیال دادور و آهنگسازی علی پاکدامن و تنظیم‌های وی به ترانه سرایی فرید احمدی، به کمک موسیقی الکترو نیک و نیز سازهای زنده سعی در ایجاد تفاوت‌هایی در موسیقی خود نسبت به آنچه در جامعه موسیقی موجود است دارد. تلفیق شعر و موسیقی، موضوعی که از طرف اغلب آهنگسازان موسیقی پاپ نادیده گرفته می‌شود، در این آلبوم نیز نادیده گرفته شده است.

محتوای آلبوم از حیث کلام و ترانه بیشتر در مورد موضوعات و مسایل سطحی و پیش پا افتاده است. اگر که در ارتباط با هر موضوع و مساله‌ای هرچند تکراری بخواهیم به آن بپردازیم، زمانی ممکن است به موفقیت دست یابیم که به یک موضوع هرچند تکراری اززاویه‌ای نو نگاه شود، یا عمیق‌تر از مسایل سطحی که به ذهن هر کسی می‌رسد.

محتوای این آلبوم اغلب در مورد موضوعات عاشقانه اما از سطحی‌ترین زوایاست در حالی که خواننده با توجه به اینکه صدای جدید دارد و قطعات و فواصل را سالم اجرا کرده توانایی این را داشته که کارهای با محتوا‌تر و جذاب‌تر از نظر مخاطب و شنونده اجرا کند.

آهنگسازی و تنظیم در این آلبوم ضعفیف است. مشکل عمده‌ای که در میان اغلب آهنگسازان موسیقی پاپ دیده می‌شود، ضعف در آهنگسازی است. چرا که غالبا آهنگسازان یا به طور کلی نوازنده نیستند یا از نوازندگی اطلاعات کمی دارند.

در زمانی که یک آهنگساز تبحر در نوازندگی سازی را نداشته باشد، چون بسیاری از تکنیک‌ها و وصل فواصل ملودیک را ندیده و با آن برخورد نداشته است، بنابر این نمی‌تواندآن‌ها را برای خواننده که در موسیقی پاپ به نوعی نقش آن ساز سولو (تکنواز) را دارد، استفاده کند و همچنین در نوشتاری ساز، اعم از سازهای الکترونیک یا اکوستیک با مشکل مواجه است.

در آهنگسازی موسیقی پاپ اگر یک آهنگساز با نوازندگی سازهایی چون گیتار یا پیانو آشنایی نداشته باشد با بسیاری از تکنیک‌ها برخورد نکرده که بخواهد آن‌ها را در موسیقی خود برای ساز یا خواننده استفاده کند.

 بنابر این به کلیشه‌های ذهنی خود یا موسیقی‌هایی که شنیده شده است، تکیه می‌کند که این مشکل، نه تنها در این آلبوم بلکه در بسیاری از آلبوم‌های موسیقی پاپ مشهود است. خواننده در موسیقی پاپ در واقع نقش یک ساز تکنواز را ایفا می‌کند که به عهده آهنگساز است که فواصل و تکنیک‌هایی را با کلام تلفیق کند که خواننده با اجرای آن بتواند تاثیرات مطلوبی بر روی مخاطب بگذارد. مساله تلفیق شعر و موسیقی مدت زیادی است که در موسیقی پاپ مطرح شده، منظور از تلفیق این است که در زمانی که ما کلمات را در یک موسیقی می‌گنجانیم و به آن‌ها شخصیت ملودیک می‌دهیم تا مفهوم کلمات عوض نشده و یا مبهم نگردد.

مثلا واژه‌هایی چون گرفتار (در قطعه یک) اگر خوب با موسیقی تلفیق نشود، به جای اینکه در یک بخش اجرا شده به صورت مقطع در دو بخش اجرا شود هیچ معنا و مفهوم خاصی را القا نمی‌کند. یا بسیاری از کلمات مثال‌هایی نظیر این در کارهای آهنگسازان نسل جدید موسیقی پاپ بسیار به چشم می‌خورد و به نوعی امروزه ترانه‌ها فقط صدادار می‌شوند.

چه بسیارند ترانه‌هایی که بر روی کاغذ و بدون ملودی و موسیقی معنای کاملی را دارند اما وقتی که با موسیقی تلفیق می‌شوند به دلیل همین تلفیق می‌شوند. به دلیل همین تلفیق نادرست مخاطب از آن چیزی نمی‌فهمد یا اگر در ترانه‌ها در جایی که بایستی خواننده سکوت کند وو موسیقی نقش ایفا کند اگر این‌ها با یکدیگر جابجا شوند، نتیجه این خواهد شد که هیچ تاثیری بر روی شنونده نخواهد گذاشت.

و این تنها مشکل این آلبوم نیست. به طور کلی آلبوم «خوبه حالم» از موسیقی و تنظیم چشمگیری برخوردار نیست. حیف است که مجموعه عواملی دست به دست هم بدهند و از امکانات و تکنولوژی امروزه استفاده کنند اما نتیجه، نتیجه رضایت بخش و مطلوبی نباشد.

گفتنی است شرکت فرهنگی- هنری هنر اول این آلبوم را که سبکی پاپ دارد منتشر و راهی بازار موسیقی کرده است.