موسیقی ما - حمید رضا منبتی: به نظرم تعبیری که «همایون شجریان» در هنگام دریافت جایزه، برای برگزاری نخستین جشن سالانه موسیقی ما به کار برد، توصیف مناسبی است: تبدیل «دور از ذهن» به «حقیقت». حاصل تلاش دوستان و همکاران من در چهار ماه اخیر، در شامگاه 9 تیر به بار نشست و لذتی شیرین در پی‌ داشت. این مراسم پیش از این قرار بود در روز 25اردیبهشت‌ در تالار وحدت برگزار شود که بنا به دلایلی، امکان برگزاری آن میسر نشد. همه آن کوفتگی و خستگی کشنده آن روز -که تا روزها و هفته‌ها ادامه داشت- اینک و در ساعاتی که از برگزاری این مراسم سپری شده، تبدیل به حالی وصف‌ناپذیر شده است. تماس‌های متعدد هنرمندان و میهمانان ما و جملات پرمهرشان، من و دوستانم را سرشار از انرژی و انگیزه‌ای بی‌پایان کرده که ادامه دهیم راهی را که از روز اول با هدف بزرگداشت هنر و هنرمند ایرانی و نگاه یکسان به هنرمندان این عرصه -فارغ از سبک و رشته فعالیت‌شان- پایه‌ریزی کردیم.

این مراسم، اولین تجربه جدی برگزارکنندگان آن در برپایی چنین همایش عظیم و پرستاره‌ای بود و قطعا عاری از اشکالات عدیده نبوده است. اما اتفاقی که تاکنون در تاریخ موسیقی ایران سابقه نداشت، رخ داد و آن گردآوری تمامی بزرگان موسیقی ایران زیر یک سقف بود تا همه بدانیم که- ضمن رعایت شأن همه هنرمندان در جای خود- نباید تفاوت اساسی بین آنها قایل شد و حضور آنها بر روی سن تالار وحدت و تشویق‌های مکرر یکدیگر نشان داد که می‌توان به این مهم دل بست. بی‌شک برگزاری این مراسم بدون حضور و همدلی همه این استادان و بزرگان میسر نبود و البته باید سپاس ویژه داشت از مسوولین دفتر موسیقی و حراست معاونت هنری وزارت ارشاد که- اگرچه گاهی حس می‌شد تمایلی به برگزاری این مراسم ندارند- با بزرگواری، موانع را از سر راه کنار زدند و اجرای این برنامه ممکن شد. در پایان، تشکر فوق‌العاده ویژه از جناب «شاهرخ تویسرکانی» که بدون مشورت و همیاری ایشان، کیفیت این جشن به این حد نبود و البته مجید برزگر کارگردان هنری برنامه که سهم بزرگی در اجرای بی‌نقص برنامه داشت.