موسیقی ما - ارکستر فیلارمونیک تهران ١۵ دی‌ماه در تالار وحدت روی صحنه رفت. رپرتوار کنسرت «۱۸۸۰.... ۲۰۱۵ شگفت‌انگیز»، پیچیده و البته کاملا جذاب بود.

انظباط و زیبایی اجرا نشان می‌داد تک‌تک نوازنده‌ها با پشت‌سر گذاشتن تمرین‌های سخت به این جنس صدادهندگی رسیده‌اند.

اولین قطعه اجرای این شب متعلق به «پیتر ایلیچ چایکوفسکی» بود و تحت عنوان «سرناد برای ارکستر زهی؛ در دو ماژور؛ اپوس ۴۸» نام داشت.

در موومان اول و به‌خصوص در تمی که ویولن یک می‌نواخت (و البته سوژه مینیمال قطعه هم از آن تم گرفته شده است) تراژدی وجود داشت که اکستر باید از پس کشفش بر می‌آمد.

این قطعه یکی از شاهکارهای دوره زندگی چایکوفسکی است و به لحاظ پیچیدگی اثر مرز بین ٢ دوره بسیار متفاوت زندگی را شامل می‌شود.

در پارت دوم برنامه اثری از «آروو پرت» اجرا شد که «کانتوس در یادبود بنجامین بریتن» نام داشت. این قطعه به یاد آهنگساز بزرگ «بنجامین بریتن» نوشته شده است. این اثر در مقایسه با بخش اول فضاهای متفاوتی داشت.

قطعه بعدی از ساخته‌های «هنریک نیکولای گورسکی» با عنوان «سه قطعه در سبک کهن» بود.

آرش گوران - رهبر ارکستر -  درباره این اثر گفته بود: «من دوست داشتم با کشف تراژدی که در اثر وجود دارد و خود «گورسکی» بار‌ها از آن سخن گفته، به معنای تراژدی برسیم و از بحث تکنیک عبور کنیم».

در آخر هم اثری به نام «سر حد» از «دیوید هیس» آهنگساز شهیر انگلیسی به مرحله اجرا در آمد.گفتنی است این اثر تنها چندبار در دنیا اجرا و ضبط شده است.

صدادهی و موسیقی که سراسر تالار وحدت را درنوردیده بود نشان می‌داد عبور از آرتیکولاسیون و دینامیک و البته عبور از بحث‌های تکنیکی گروه و مخاطب را به معنای واقعی تراژدی نزدیک و نزدیک‌تر کرد.

ارکستر فیلارمونیک به معنای واقعی کلمه از پس دراماتیزه کردن آثار مختلفی که برای اجرای دیماه درنظر گرفته بود برآمد. لحظه‌های مختلف با احساس متفاوت و در پاره‌ای موارد متعارض نظیر خشم، غم، اشک، شادی و اضطراب همراه بود. در مورد قطعه سرحد این احساسات درهم آمیختگی بیشتری داشتند. تا آنجا که می‌شد در فاصله کمی از داشتن حسی نظیر اضطراب، اشک یا شادی جای حس قبلی را بگیرند و مخاطب را با خود همراه کنند.

این اجرا نشان داد تک تک نوازنده‌های ارکستر فیلارمونیک از لحاظ تکنیکال زمینه خوبی دارند و البته از شعور بالای موسیقایی و هنری بهره‌مند هستند. تک‌تک نوازندگان ارکستر به درجه‌ای از کشف و شهود و آنالیز و تحلیل رسیده بودند که علاوه بر هماهنگی قابل احترام در اجرای رپرتواری سخت، حس موسیقایی آنرا به نحو زیبایی به مخاطب ارائه دادند.

در مجموع به نظر می‌رسد اجرای شب گذشته ارکستر فیلارمونیک توانست در کنار اجراهی دیگری که تا پیش از این از اثر فوق روی صحنه آمده بود حتی حرف‌های جدیدی هم برای گفتن داشت. چیدمان رپرتوار، کانسپتی که دنبال می‌کرد و اتمسفری که در ذهن و قلب مخاطب ایجاد کرد کاملا با اجراهای قبلی ارکستر فیلارمونیک متفاوت بود.
 

• در حاشیه:

- پدرام فریوسفی (ارکستر مایستر ارکستر فیلارمونیک که به علت حادثه آتش سوزی منزلش در سال گذشته،  نتوانست ارکستر فیلارمونیک را در این اجرا همراهی کند، با اهدای شاخه گلی توسط رهبر ارکستر تقدیر شد.

- امین غفاری فردین خلعتبری، رامین صدیقی، مسعود فروتن، بهنام ابولقاسم و... از جمله هنرمندان حاضر در سالن بودند.

- گوران پس از اتمام بخش دوم و تشویق‌های طولانی ممتد مخاطبانی که ایستاده گروه را تشویق می‌کردند بازگشت و از پدرام فریوسفی تشکر کرد.

- نکته جالب توجه اینکه «آروو‌پرت» و «دیوید هیس» که دو اثر از مجموعه رپرتوار ارکستر فیلارمونیک در کنسرت ۱۵ و ۱۶ دیماه را شامل می‌شوند هنوز در قید حیات هستند.