موسیقی ما - «مسعود شَعاری»، روزهای پرکاری را پشت سر می‌گذارد. تا کمتر از یک‌ماه دیگر کتابی منتشر خواهد کرد و این در حالی است که خودش را برای برگزاری یک کنسرت و همچنین مسترکلاس آماده می‌کند.

شعاری از معدود موزیسین‌های ایرانی است که در کنار بهره گرفتن از اساتید موسیقی اصیل ایرانی، با نسل جوان نیز در ارتباط بوده و فعالیت‌های بسیاری در زمینه‌ی آموزش به این نسل داشته است. او هم از حضور اساتیدی چون علی‌اصغر بهاری، یوسف فروتن، سعید هرمزی، داریوش طلایی، حسین علیزاده و محمدرضا لطفی بهره برده و هم فعالیت‌های متنوعی با جوانان داشته است. حالا ده سالی است که مشغول نگارش کتابی درباره تجزیه و تحلیل و نت‌نگاری موسیقی ایران است. خودش در این باره می‌گوید: «این کتاب، تجزیه و تحلیل خط‌به‌خط موسیقی ایرانی است. در واقع تلاش کرده‌ام تا به این مسأله بپردازم که هر گوشه چه ساختمانی دارد تا کسانی که کتاب را مطالعه می‌کنند، تمام گوشه‌ها را بشناسند.»

او دلیلی قوی برای صرف این مدت زمان برای تألیف این کتاب داشته است: «در طی سال‌هایی که من در زمینه‌ی آموزش موسیقی فعالیت می‌کنم، با این مسأله مواجه شدم که یا بسیاری از هنرجویان، ردیف موسیقی دستگاهی ایران را از حفظ هستند یا اینکه چیزی از آن نمی‌دانند. به همین خاطر ضرورت نگارش این کتاب برای شناخت هرچه بیشترِ ردیف موسیقی را احساس کردم؛ به‌خصوص اینکه دایره‌ی تحقیق و تفحص در موسیقی ایران چندان گسترده نیست و تاریخ چندانی هم ندارد. در واقع به تازگی، اساتیدِ انگشت‌شماری در این زمینه فعالیت کرده و کارهایی را انجام داده‌اند. به هر روی در این اثر تلاش کرده‌ام تا هنرجویان، روحِ موسیقی دستگاهی را تا حدودی فهمیده و گوشه‌ها را درک کنند. خواص هر گوشه را بدانند و درباره‌ی آن تعمق کنند. به هر حال، دانستن مسائلی از این دست می‌تواند بداهه‌نوازی و بداهه‌خوانی بهتری را ایجاد کند.»

شَعاری انتشار بسیاری از کتاب‌هایی که در زمینه‌ی موسیقی منتشر می‌شوند را بیشتر نوعی آزمون و خطا می‌داند: «بیان یک تئوری جدید در موسیقی چندان محلی از اعراب ندارد؛ برای مثال، به جای وضع تئوری جدید در موسیقی، بهتر آن است که برخی قوانین را از دل این موسیقی در آوریم و آنچه از قدیم برای ما مانده را با نگاهی نو و امروزی تشریح کنیم.»

آنطور که او می‌گوید در طول سال‌های نگارش این اثر، بخش‌هایی از آن را به صورت جزوه به هنرجویانش ارائه داده تا برداشت آنها از این اثر را مورد بررسی قرار دهد. ضمن آنکه با متخصصان و آهنگسازان بسیاری مشورت کرده‌اند که هم میان آنها فعالان حوزه‌ی اتنوموزیکولوژی دیده می‌شده و هم آهنگسازان نامی چون محمدرضا لطفی.

این اما تمامِ فعالیت‌هایی نیست که شعاری در این روزها مشغول آن است. او به تازگی با همراهی «حسین علیشاپور» کنسرتی در شهرستان سمنان برگزار کرده و علاوه بر آن به همراه پسرش، در شهرهای کرمان و یزد به اجرای موسیقی تفیقی پرداختند و بخشی از کنسرت‌شان -که پیش از این در فرهنگسرای نیاوران اجرا کرده بودند و بر روی DVD نیز منتشر شده بود- را اجرا کردند.

«به زودی در ماهشهر کنسرتی برگزار خواهیم کرد که در دو بخش خواهد بود. بخش اول آن گروه‌نوازی سه‌تار است که چهار نوازنده‌ی سه‌تار با همراهی یک تنبک، قطعات آوازی را اجرا می‌کنند و در بخش دوم موسیقی تلفیقی اجرا خواهیم کرد. در بخش اول این اجرا که آواز آن را «حسین علیشاپور» برعهده دارد، قطعاتی بازسازی شده از تصانیف گذشتگان را به اجرا درخواهیم آورد. ضمن آنکه من به سنّتِ سال‌های اخیر، قطعه‌ای از آقای لطفی را به یاد ایشان اجرا خواهم کرد.»

او همچنین اواخر اردیبهشت‌ماه در شیراز مسترکلاسی برگزار خواهد کرد که در زمینه‌ی موسیقی ردیف دستگاهی توضیحاتی ارایه خواهد داد. در این مسترکلاس همچنین تعدادی از هنرجویان غیرِ‌ایرانی نیز حضور دارند.