موسیقی ما- آلبوم جدید گروه اتاق با عنوان «به دشت نفتون» با آهنگ‌سازی «امید سعیدی» و تنظیم «بامداد افشار» منتشر شد. «سعیدی» این اثر را که می‌توان آن را خرده روایت‌هایی از داستان‌های روزانه‌ی مردمان ساحل‌نشین دانست، تحت تاثیر ایده‌ها و قصه‌هایی درباره‌ی نفت به خصوص داستانِ کوتاهِ «قصه‌ی نفتی» اثرِ «صادق چوبک» نگاشته است. «به دشت نفتون» دارای 9 قطعه است. «به کعله» تنظیم جدیدی از ترانه‌ی فولکور بوشهری با عنوان «کعله» است. «آبی‌های دریایی» تحت تاثیر نمایشی است که مادرِ آهنگ‌ساز در کودکی‌اش بر اساسِ داستانِ «اهل غرق» نوشته‌ی «منیرو روانی‌پور» خلق کرده است. «اُندر بُندر» به بستنِ آب کنسول‌گری انگلستان زمانِ سلطه‌شان بر این شهر حکایت دارد و نوعی موسیقی اعتراضی است. «تا همیشه» نگاهی جدید به خیام‌خوانی بوشهری است. قطعه‌ی «بوشهر تا استرالیا» قصه‌ی آتش‌سوزی جنگل‌های استرالیا و بوشهر را تعریف می‌کند. «قتل مفتون» نیز روایتی از دوبیتی‌های فایز و مفتون است. «آریوز» از ظلم‌های خارجی‌هایی می‌گوید که روزگاری بر بوشهر مسلط بودند. «کوچ» داستانِ حضرت یونس را بیان می‌کند و نگاهی به پدیده‌ی مهاجرت دارد و سرانجام قطعه‌ی «اهواز» افسانه‌ای است که به از دست دادنِ رازها توسطِ شیطان از اجرام آسمانی سخن می‌گوید. به بهانه‌ی انتشارِ این اثر با «امید سعیدی» گفت‌وگو کرده‌ایم.

به عنوان اولین سوال درباره‌ی هم‌کاری‌تان با گروه اتاق توضیحاتی را می‌فرمایید؟

هم‌کاری من با گروه اتاق از سالِ 95 اغاز شد. «بامدادِ» عزیز مشغول آهنگ‌سازی تئاتری به کارگردانی آقای «آتیلا پسیانی» نیاز به یک نوازنده داشت و یکی از دوستانِ مشترک‌مان من را به ایشان معرفی کرد و هم‌کاری‌مان شکل گرفت و در این سال‌ها به عنوانِ عضو ثابت گروه اتاق فعالیت کردم.

در توضیحِ این اثر آمده است: « خرده روایت‌هایی از داستان‌های روزانه‌ی مردمان ساحل‌نشین دانست» می‌شود درباره‌ی این اثر توضیح دهید؟

دریا با خودش قصه‌های زیادی به همراه دارد. مردم یا به دریا سفر می‌کنند یا روزی خودشان را از دریا می‌گیرند؛ ضمن آنکه در طولِ تاریخ، داستان‌ها و افسانه‌های بسیاری پشتِ دریا خوابیده و مردمان زندگی روزمره را با دریا هیجان‌انگیزتر می‌کنند.

و چطور این داستان‌ها را به زبان موسیقی درآوردید؟

خود زبانِ دریا، زبانی موسیقایی است. صدایی که امواج از خود متصاعد می‌کنند، هر روز شکلِ خود را عوض می‌کند. یعنی صدای امواج به خورشید، دریا، باد و غیره بستگی دارد. هر روز دریا چیزِ جدیدی را تجربه می‌کند. من از همین مساله الهام گرفتم و البته موسیقی مذهبی بوشهر نیز در این کار تاثیر بسیار زیادی گذاشته است. ادبیاتِ نوحه‌های بوشهر بسیار خاص است و این مساله هم‌‌اکنون نیز مشاهده می‌شود.

چرا اسم اثر «به دشت نفتون» شد؟

«نفتون» اولین منطقه‌ای است که نفت در آن کشف شده است و به این ترتیب تمام قصه‌ها از آنجا شروع شده است. حالا تمامِ دنیا به نفت وابسته است و بُعد اقتصادی آن سببِ هیجان‌انگیز شدنِ این ماده است. خوب که نگاه کنیم، مشاهده می‌کنیم بسیاری از جنگ‌ها و اتفاقاتِ تلخِ دنیا، به خاطر نفت بوده است و همین ماجرا آن را بسیار دراماتیک می‌کند. من اما در این اثر، وجهی عاشقانه نیز به این عنصر داده‌ام. «نفت» به یک «پری گم‌شده» وصل است و اوست که عاملِ فروشِ نفت می‌شود. «دشت نفتون» حالا در قصه‌ی ما، مکانی عاشقانه است که عاشق و معشوق در آن هم‌دیگر را ملاقات می‌کنند.

به نظر می‌رسد این اثر ارتباطی عمیق با ادبیات دارد؟

ببینید ما مردم بوشهر همواره پیوندِ زیادی با شعرا داشته‌ایم. زندگی ما با خیام و فایز و مفتون گره خورده است. علاوه بر آن، این منطقه خاستگاهِ بسیاری از نویسندگان و شاعران نیز بوده است. کسانی چون منیرو روانی‌پور، صادق چوبک، منوچهر آتشی، محمد بیابانی و دیگران. طبیعی است که من وقتی می‌خواهم یک اثر خلق کنم، خواه‌ناخواه با ادبیات پیوند می‌گیرد.

در این روزهای رکود موسیقی، چطور شد که این اثر را به انتشار درآوردید؟

این آلبوم قار بود دو سالِ پیش منتشر شود؛ اما پروسه‌ی مجوز آن طولانی شد و از آن طرف «کرونا» همه چیز را به تعویق انداخت و سرانجام سبب شد تا انتشارِ این اثر به زمان حال موکول شود. البته ما پیش از این یک اجرای خصوصی داده بودیم که تعدادی از این قطعات در آن‌جا اجرا شد و همان‌طور که می‌دانید بعد از انتشارِ آلبوم نیز در عمارت روبرو، اثر را به صورت زنده اجرا کردیم. اجرایی که البته تحت تاثیر شرایطی که هم‌اکنون در آن به سر می‌بریم، با تعداد کم‌تر مخاطب و البته رعایتِ پروتکل‌های بهداشتی انجام شد.

و بالاخره درباره‌ی نوازندگان اثر هم توضیح می‌دهید؟
تنظیم آلبوم «به دشت نفتون» را «بامداد افشار» انجام داده و نوازنندگانی چون پویا شمالی (گیتار بیس) امید سعیدی (نی‌انبان و پیانو)،  نیوشا قربانی (هم‌خوان و نوازنده‌ی ساز کوبه‌ای دمام) و ری دیکتی (ساکسفون) در آن حضور دارند. اصغر پیران نیز که خواننده‌ی اصلی گروه اتاق است؛ یکی از قطعات این آلبوم را خوانده است.