موسیقی ما - گروه موسیقی آوای مهربانی به سرپرستی سهیلا پورگرامی چندین سال است که جایگاه خود را در میان بانوان پیدا کرده است و از جمله گروههایی است که نظر مثبت مخاطبان را نسبت به خود جلب کرده است.این گروه آخر این هفته یعنی 24،25 و 26 در تالار وحدت به صحنه می رود و هم اکنون با وجود آمادگی کامل گروه اما خود را برای غافلگیری بیشتر مخاطبانش آماده می کند.

زنگ خطر برای فرهنگ ایران به صدا درآمده است
سهیلا پور گرامی ،خواننده و سرپرست گروه آوای مهربانی است که گروهش را امروزه همه می شناسند..وی یکی از بانوان هنرمندی است که در زمینه موسیقی از هیچ تلاشی در این عرصه و برای موسیقی بانوان کوتاهی نکرده و در بیش تر مواقع به دنبال راه حل های مناسبی برای حل مشکلات در زمینه موسیقی بانوان بوده است.

وی نگران است اما می گوید باید تلاش کرد تا هجوم ماهواره ها هویت جوانان ما را نابود نکنند.هم اکنون ماهواره از همه ابزار برای جذب مخاطب استفاده می کند و ما باید به نوبه خودمان حداقل مخاطب سنجی کنیم و پله پله موسیقی را معرفی کنیم.وی از صدا و سیما خواست راه را برای معرفی موسیقی ایرانی و پاپ و برنامه هایی از این قبیل باز کند.باید جوان ایرانی فرق تار و گیتار را بداند.

به اعتقاد این خواننده،زنگ خطر برای هویت و فرهنگ ایرای به صدا درآمده است و هر کس باید همه کمک کنیم.باید متولیان یک گوشه را بگیرند و هنرمندان گوشه دیگر را تا از دوران گذر به سلامت گذر کنیم.
سهیلا پور گرامی به اشعار مولانا علاقه خاصی دارد و در بیش تر کنسرت ها از اشعار این شاعر توانا استفاده می کند؛چرا که معتقد است در اشعار مولانا حسی وجود دارد که در اشعار دیگر نمی توانیم این حس وعشق را پیدا کنیم .

سهیلا پور گرامی 20 سال فعالیت هنری دارد و بیش تر کنسرت های تلفیقی ( پاپ و سنتی ) برگزار می کند .
پورگرامی درباره مخاطبان موسیقی سنتی می گوید :هر موسیقی مخاطبان خاص خود را دارد و دارای هویت خاصی است اما مخاطبان موسیقی سنتی افراد خاص تری را شامل می شود که به دنبال موسیقی با اصالت هستند .
وی در ادامه می افزاید :من در بیشتر کنسرت ها از موسیقی فولکلور و موسیقی خراسانی استفاده می کنم؛زیرا در حال حاضر تعداد کمی از هنرمندان از این نوع موسیقی استفاده می کنند در حالیکه این موسیقی جزء با اصالت ترین نوع موسیقی است و ما وظیفه داریم که جایگاه اصلی این موسیقی را حفظ کنیم .

موسیقی را باید گرفت!
پدرام درخشانی مانند بسیاری از موسیقیدانها موسیقی را از سالهای اولیه زندگی خود آغاز کرد. وی زیر نظر استادان بزرگی چون پایور، مشکاتیان، ساغری و کامکار از 10 سالگی شروع به نواختن سنتور کرده و کم کم به این کار و حوزه موسیقی علاقمند شد و رشته دانشگاهی خود را هم در همین زمینه به پایان رساند. در سال 75 اولین گروه رسمی خود را در زمینه موسیقی (تلفیقی )، به نام آویژه، تاسیس کرد .در سال 81، و تحت تاثیر اختلاف سلایق، گروه آویژه جای خود را به گروه رومی داد ودر نتیجه آن انتشار آلبوم "رومی 1 و رومی "2 و تعداد زیادی کنسرت بود.

درخشانی می گوید:من موسیقی ایرانی را دوست دارم و به نظرم موسیقی ایرانی دارای هویت است.در کارهای خودم هم دوست دارم اولین چیزی که یک شنونده موسیقی از شنیدن موسیقی من به ذهنش می رسد این باشد که این موسیقی ایرانی است .مهم ترین دلیل من در استفاده از سازهای غربی ، این است که از آن سازها در خدمت موسیقی ایرانی استفاده کنم یا به عبارتی هدفم از این کار خدمت گرفتن موسیقی های دیگر کشور ها برای پیشرفت موسیقی ایرانی است.برای این کار هم من نیاز دارم تا درباره موسیقی های کشورهای دیگر اطلاعات زیادی داشته باشم.نهایتا این که موسیقی های من با وجود تلفیقی ، هویت ایرانی دارند.

درخشانی معتقد است:موسیقی باعث خلاقیت انسان شده و به او یک نیروی جادویی می دهد ، به شرط آن که بتوان این نیرو را در خود کشف کرد . به نظر من این هنر ، با همه هنرها فرق می کند ، سایر هنرها را می توان به نوعی حس کرد و دید اما موسیقی در فضا پخش و پراکنده است و باید آن را گرفت .

نازنین پدرسانی یکی از نوازنده ها و اعضای گروه است که موسیقی را از همان سالهای کودکی آغاز کرده و در خانواده ای هنرمند رشد کرده است. وی از همان ابتدا به تنبک علاقه بسیار داشت و همین علاقه او را به این مرحله رساند که یکی از بهترین نوازنده های تنبک است.

وی قبل از این که یکی از اعضای گروه آوای مهربانی شود با چندین گروه در زمینه موسیقی فعالیت کرده است و کنسرت های متعددی را در داخل و خارج از کشور به همراه گروههای مختلف اجرا کرده است اما او معتقد است که گروه آوای مهربانی یکی از بهترین گروههایی است که با آن همکاری کرده است.

او می گوید :گروه آوای مهربانی جزء اولین گروههایی است که در زمینه موسیقی بانوان پشتکار داشته است .
مینو قاسم پور نیزاز دیگراعضای گروه آوای مهربانی است.وی به تعداد زیادی از سازها مسلط است و مهارت و استعداد کافی در زمینه موسیقی دارد اما خودش معتقد است که از بین تمامی سازها به ساز قانون تسلط کافی دارد و تنها سازی است که با علاقه آن را می نوازد.قاسم پور در کنار گروه آوای مهربانی با گروههای دیگر همکاری می کند و به دلیل علاقه به ساز قانون در تمامی گروهها همین ساز را می نوازد.در بسیاری از جشنواره شرکت کرده است و بدون شک یکی از ماهر ترین نوازنده های قانون است.

گروه آوای مهربانی با گروههای مختلف کنسرت های متعددی برگزار کرده است که یکی از این گروهها ، گروه رومی است.این دو گروه توانستند به کمک هم بهترین کنسرتها را برگزار کنند.