تو صفحه مربوط به لهراسبی هم گفتم من طرفداره محسن چاوشی و رضا صادقی با هم هستم اجازه هم نمی دم کسی به این دو بزرگوار توهین کنه.یاده دو تا حرف چاوشی افتادم اول اینکه:
گفت کسی مجبور نیست اهنگ های من و گوش بده من همیشه غمگین می خونم الان منم می خوام همین و بگم.بابا قرار نیست همه از این البوم خوششون بیاد بلاخره ساسی مانکن و حسین پخته و اینارم باید یکی گوش بده کسی که نوشته غمگین و مصیبت بود مگه کسی مجبورت کرده؟خوب برو عباس قادری گوش کن قرش بده

دوم اینکه باز چاوشی حرف قشنگی زد گفت تو ایران مردم اصلا حوصله فکر کردن ندارن واسه همین فرصت عوض شدن خواننده رو نمیدن به محض اینکه یه البوم میاد همون باره اول می خوان خوششون بیاد.بابا همچین البوم هایی رو باید چند هفته بگذره تا بشه دربارشون نظر داد.رضا صادقی مثل خیلی های دیگه که خودشون و تکرار می کنند این کارو نکرده،البومش اصلا وایسا دنیا نیست همینش خیلی مهمه.مثل کاری که محسن چاوشی با یه شاخه نیلوفر کرد و من واقعا خوشحالم.
به قول خوده رضا صادقی یه جاده خاکی دیگرو اسفالت کرده همین شاید واسه بعضی ها یه مقدار طول بکشه تا خوب جا بیفته.من خودم هر چقدر بیشتر اهنگ های این البوم و گوش دادم بیشتر دوسش داشتم.به نظره من خصوصیت البوم های موفق هم همینه.وای وای پارمیدای من کوووش که نیست همون موقع گوش کنی و بیای وسط.
منم گذاشتم 4 روز بگذره بعد نظر بدم الانم از طرح جلدش گرفته تا تک تک اهنگ هاش راضی هستم و لذت می برم.
یه خسته نباشید جانانه به رضا صادقی عزیزم هم میگم شاید اگه هر کسی جای ایشون بود و انقدر اذیتش می کرد تا حالا از ایران رفته بود.

چه تو قصه چه حقیقت یکی بود یکی نبوده..این جدایی های مبهم کاره دنیای حسوده