من خودم طرفدار سرسخت احسان و محسن چاوشیم ولی از حمایت کورکورانه و متعصبانه خوشم نمیاد.دیگه آهنگای احسان داره خیلی یکنواخت میشه.الان دقیقا کارای احسان داره از یه نمودار زنگوله پیروی میکنه یعنی آروم با گام پایین شروع میشه وسط آهنگ به اوج میرسه و دوباره پایین.گذشته-مادرانه-لحظه-تاوان-نابرده رنج و... همه دارن از یک الگو پیروی میکنن.چرا؟من نمیگم این کارا ضعیفن ولی دارن یکنواخت میشن.از همه بدتر بازم روزبه بمانی.آخه یعنی شاعر دیگه ای وجود نداره.تنظیم ها چرا اینقد شبیه شدن.چرا صدای احسان تو اوج این آهنگ گم میشه و وضوحش کم میشه؟
فک میکنم یه خورده استراحت و تفکر برای احسان خوب باشه.چون این رویه دیگه قابل ادامه دادن نیست.