بهار آمد سوار آمد به مرکب نوروز خورشید تابان یوهو
خوشم خوشم که عمر دی سر آمده رنجم بگرفته پایان یوهو
بیا که خوش کنم دلم به روی تو شادم کن در این نو بهاران
دور سرما رفته غم به یک جا رفته
پا بکوبیم یاران

{به من و تو بادا سال نو فرخنده
به سال نو گردد ما را لب پر خنده
ستاره ی بختت چون مهر تابنده
به همه کسان ، به همه یاران ، خوش و خرم روزگاران } الف

پای هفت سین رو به آیینه خوش تر چه باشد
شمع و جمع و جام زرینه خوش تر چه باشد
عیدی از آن یار دیرینه خوش تر چه باشد
گیرم در آغوشش
میگویم در گوشش
صد سال به این سالها