مث ظُـهرای تو خالی، داغ دل میبندُم
رو به رویای پوشالای خیس، میخندُم
تا بخارِ ایـ دروغِ شیشه ای نشینه رو تنُم
دور دامنت میگردُم، باغچنه دور میزنُم
آخـــی دلُم دلِی
آخی دلُم دلــِی
آخی دلُــــُم دلِی
آخـــی دلُم دلِی
سر چله که گلای چادر بی بی تکیدن
بچهـامون سر تیر تهِ شهریورِ دیدن
زُل زدُم اَ درزِ چادُر به تهِ ایـ برهوت
به کلاغا که تهِ قصه به خونمون رسیدن
آخـــی دلُم دلِی
آخی دلُم دلــِی
آخی دلُــــُم دلِی
آخـــی دلُم دلِی
خواب خرمایی گیست که پرید، به رفتن ختمُم
کسی او باغچه و دامنِ ندید که بگُم حتی به رفتن ختمُم
رد پاهات لبُم لبِت رو سینَم جا مونده
شَط که گل وا شه تو سینش،  تهِ خطه، به باد و آهن...