أَوَدُّ أَنْ أَنامْ
(دوست دارم به خواب فرو روم)

أَوَدُّ أَنْ أُعانِقَ القَمرْ
(و ماه را در آغوش بگیرم)

أَوَدُّ أَنْ أَنَامْ
(دوست دارم به خواب فرو روم)

أَودُّ أَن أَنْفُذَ مِنْ... مِنْ رِبْقَةِ الزِحَامْ
(دوست دارم خود را از هیاهو رها کنم)

أَوَدُّ أَنْ أَنامْ
(دوست دارم به خواب فرو روم)

أَوَدُّ أَنْ أَكونَ شَمْعَةً في حَضْرتكْ
(دوست دارم همچون شمعی در حضور تو باشم)

أَوْ أَنْ أَغيبَ بَاسِطاً جناحي . .كَأَنَني المَدَي
(یا اینکه در حالی که بال‌های خود را گشوده باشم، در بی‌نهایت پنهان شوم)

وَقَارِبي جِراحي ...
(و زخم‌هایم همچون قایقی برای من باشند که سوار بر آنها باشم)

أَوَدُّ أَنْ أَنامْ...
(دوست دارم به خواب فرو روم)

أَوَدُّ أَنْ أَعودَ بَينَ ..بَینِ رَاحَتَيكِ
(دوست دارم به آغوش تو که برای من همواره مایه آرامش بوده برگردم)

أَوْ أَنْ أَكَونَ دُمْيَةً لاَ تُتْقِنُ الكَلامْ
(یا اینکه در کنار تو همچون عروسکی باشم که از گفتگو و سخن عاجز باشد)

وَ تُدَثِّرُ الظَلامَ في عَيْنيكِ بِالصَبَاحِ
(و تاریکی را با نور درخشان چشمانت در سپیده‌دم بپوشاند)

وَ بَعْدَهَا أَنَامْ
(و سپس به خواب فرو بروم)

أَوَدُّ أَنْ أَنامْ
(دوست دارم به خواب فرو روم)

أَوَدُّ أَنْ أُعانِقَ القَمرْ
(و ماه را در آغوش بگیرم)

أَوَدُّ أَنْ أَنَامْ
(دوست دارم به خواب فرو روم)

أَودُّ أَن أَنْفُذَ مِنْ.. مِنْ رِبْقَةِ الزِحَامْ
(دوست دارم خود را از هیاهو رها کنم)

أَوَدُّ أَنْ أَنامْ
(دوست دارم به خواب فرو روم)

أَوَدُّ أَنْ أَعودَ بَينَ ..بَینِ رَاحَتَيكِ
(دوست دارم به آغوش تو که برای من همواره مایه آرامش بوده برگردم)

أَوْ أَنْ أَكَونَ دُمْيَةً لاَ تُتْقِنُ الكَلامْ
(یا اینکه در کنار تو همچون عروسکی باشم که از گفتگو و سخن عاجز باشد)

وَ تُدَثِّرُ الظَلامَ في عَيْنيكِ بِالصَبَاحِ
(و تاریکی را با نور درخشان چشمانت در سپیده دم بپوشانت)

وَ بَعْدَهَا أَنَامْ ...وَ بَعْدَهَا أَنَامْ
(و سپس به خواب فرو بروم... و سپس به خواب فرو بروم)

أَوَدُّ أَنْ أَنامْ
(دوست دارم به خواب فرو روم)