بردیا برجسته نژاد: «علامتی وجود دارد با عنوان " پلیس – حادثه " که هر کس با رسیدن به آن از سرعت ماشین خود می‌کاهد تا حادثه‌ی رخ داده را تماشا کند ... پس از آن این فکر به ذهن من هجوم آورد که "حادثه" (Incident)، کلمه ای بسیار منفصل برای خطاب چیزی ویرانگر و آسیب زا، برای مردم درگیر با آن است. سپس احساسی داشتم که روح فردی که در تصادف کشته شده است وارد ماشین من می شود و در کنار من می نشیند . کنایه‌ی چنین عبارت سردی برای چنین حادثه‌های متزلزلی در من ایجاد شد و شروع کردم به گشتن در بین حادثه‌هایی که در رسانه‌ها و اخبار منتشر شده است. در مورد آزار و اذیت دختران جوان در کلیسایی واقع در تگزاس نوشتم. در رابطه با تهدید فردی توسط همسایه اش، یافتن جسدی شناور در رودخانه توسط افرادی که مشغول ماهی‌گیری بودند و چند مورد دیگر. هر آهنگ از زبان اول شخص نوشته شده است و سعی در انسانی کردن گزارشات منفصل رسانه ها را دارد.»

این صحبت‌های استیون ویلسون در خصوص انتشار دهمین و تازه‌ترین آلبوم مشهور‌ترین گروه Progressive Rock حال حاضر دنیا ، Porcupine Tree تحت عنوان The Incident است. این آلبوم بطور رسمی در تاریخ 11 سپتامبر 2009  در آلمان و با 4 روز تاخیر در روز 15 سپتامبر در آمریکا و اروپا منتشر خواهد شد.

این آلبوم شامل دو CD است: CD اول مشتمل بر 14 آهنگ که بصورت Non-Stop ضبط و تهیه شده است. ترکیبی فوق‌العاده و اعجاب‌انگیز. موسیقی جادویی Porcupine Tree این بار با خمیر مایه‌ی Progressive Metal ظاهر شده است: کمی خشن‌تر و اندکی سنگین‌تر. عنوان‌بندی آهنگ‌ها به شکلی است که بطور کاملا واضحی به مخاطب می فهماند نباید آهنگی را از میان فهرست بصورت تصادفی انتخاب و گوش کند! آهنگ‌ها تو در تو و در هم تنیده شده‌اند. باید آلبوم از ابتدا تا انتهای آن شنیده تا فهمیده شود. جدا از موسیقی Progressive می‌تواند ردی از علاقه‌مندی دیگر استیون ویلسون، یعنی موسیقی Ambient، را بطور آشکار در این آلبوم مشاهده نمود. CD دوم مشتمل بر 4 آهنگ ساخته شده توسط شخص استیون ویلسون است. موسیقی حیرت‌انگیر و تا حدودی متمایز از کارهای گروه Porcupine Tree . بنظر می رسد اگر Porcupine Tree را تقطیر و خالص کنی ، به آثار ویلسون می رسی . بدین معنی که آثار ویلسون کاملا خالص است که به تنهایی انسان را سیراب می‌کند . اما چاشنی Porcupine Tree طعمی متفاوت و باز هم استثنایی را عرضه می کند.

باید این آلبوم رو چندین بار، از ابتدا تا انتها، شنید. شاید بتوان به عمق آن پی برد!