موسیقی ما - حالا دیگر این‌که صبح چشمت را باز کنی و با اخبار درخشش موزیسین‌های ایرانی در دیگر مرزها روبه‌رو شوی، اتفاق دور از انتظاری نیست؛ یک روز یکی جایزه گرمی می‌برد و یک روز هم دیگری به عنوان آرتیست کمپانی‌های بزرگِ بین‌المللی انتخاب می‌شود.
 
همایون نصیری یکی از همین آرتیست‌ها است که یکی از سازهای کمپانی بین‌المللی لا روسا (La Rosa) با امضای او تولید و پخش آن در سراسر دنیا آغاز شده است. سازی که همایون آن را با مصرع «مستم کن و از هر دو جهانم بستان» از مولوی مزین کرده تا روی صفحه سفیدش خودنمایی کند.
 
البته این اولین‌بار نیست که نصیری با یک کمپانی بین‌المللی همکاری می‌کند و سال 86 هم به عنوان آرتیست کمپانیmeinl  در بخش بین‌المللی معرفی شد و بعد از آن هم در کنار هنرمندان دیگری همچون بابک ریاحی‌پور، نیما نواپور و فیروز ویسانلو آرتیست منطقه‌ای (Local) کمپانی «یاماها» شد.
 
اما این‌بار داستان کمی متفاوت است؛ کمپانی «لا روسا» همایون نصیری را به عنوان آرتیستی انتخاب کرده که بر اساس سلیقه‌اش، ساز مخصوصی برایش طراحی کند و آن را با امضای «همایون» در سراسر دنیا به‌فروش برساند تا نامش در این کمپانی در کنار نوازنده‌های صاحب سبک کاخن مثل پاکیتو گنزالس، باندولرو، پترو جی‌آ قرار گیرد.
 
همایون نصیری می‌گوید یک سال و نیم است که آرتیست کمپانی اسپانیایی «لا روسا» شده و آنها هم آخرین مدل کاخنی که تولید کرده‌اند را با سیگنچر (امضا) او تولید کرده‌اند که پخش آن از زمستان 2019 در دنیا شروع شده و احتمالاً تا قبل از عید نوروز در ایران هم پخش خواهد شد.
 
نصیری درباره قابلیت این ساز که بر اساس سلیقه صوتی او طراحی شده به «موسیقی ما» می‌گوید: «این ساز کامل شده‌ی چند مدل کاخنی است که صداهایشان را می‌پسندم. مثلاً یک‌سری سازها صدای باس خوبی دارند و یک‌سری هم تریبل مناسب؛ اما من سعی کرده‌ام آن را جوری طراحی کنم که تمام قابلیت‌هایش، در یک ساز جمع شود. نزدیک یک سال و دو ماه روی آن کار کرده‌ام که خداراشکر به آنچه می‌خواستم نزدیک شد.»
 
نصیری درباره همکاری با این کمپانی اسپانیایی می‌گوید: «خیلی خوشحالم که این اتفاق برایم افتاده؛ چون «لا روسا» یک کمپانی مهم در کشوری است که خودش مهد نوازنده‌های بزرگ این ساز است. برای من افتخارآفرین است و این انگیزه را می‌دهد تا هر روز برای پیشرفتم تلاش کنم.»
 
ما در ایران نوازنده و موزیسین‌های بسیار خوبی در سازهای مختلف داریم، اما این‌که چرا نوازنده‌های ما در این سال‌ها کمتر در این مسیر پا گذاشته‌اند نکته‌ای است که همایون آن را این‌گونه توضیح می‌دهد: «دلیلش را نمی‌دانم اما به نظرم خودباوری مهم‌ترین نکته‌ای است که می‌تواند هنرمند را در مسیرش به جلو سوق دهد. سال 86 که با کمپانی «ماینل» شروع به کار کردم، هنوز این اتفاق‌ها آنچنان به شکل بین‌المللی نیفتاده بود و تلاش کردم تا این مسیر را روشن‌تر کنم. همیشه سعی کرده‌ام آنچه که دیگران فکر می‌کنند دست‌نیافتنی است، من را از ادامه باز ندارد و با تمام محدودیت‌هایی که این‌جا داریم، تمام تلاشم را برای پیش رفتن بکنم که خدا را شکر نتیجه هم داده است.»
 
همایون نصیری در آخر به این اشاره می‌کند که این روزها تمرکزش را روی گروهش یعنی «دارکوب» گذاشته و تصمیم دارد آن را متفاوت‌تر از قبل پیش ببرد و علاوه بر آن درصدد است تا مجموعه شخصی‌اش که به شکل تخصصی متمرکز روی سازهای ضربی است را برای سال آینده منتشر کند. می‌گوید هنرمندان دیگری هم او را در این آلبوم همراهی می‌کنند و یک‌سری آرتیست‌های کوبه‌ای هم از ایران و هم از کشورهای دیگر مثل ترکیه، هندوستان و اسپانیا در این آلبوم حضور دارند.
 
او که می‌خواهد گستره فعالیت‌هایش را از محدوده ایران فراتر ببرد می‌گوید: «دیگر موقع آن رسیده که جدی‌تر از قبل پیش بروم چون من در نهایت یک نوازنده‌ام و عشق اصلی من نواختن است. سعی می‌کنم همیشه یاد بگیرم و از تجربه‌های نوازندگان دیگر کشورها استفاده کنم؛ چون آن‌قدر این ساز و ریتم وسیع است که هر چقدر یاد بگیری باز هم هر روز می‌توانی به آموخته‌هایت اضافه کنی. می‌خواهم برای بالاتر بردن علم و سواد خودم بیشتر وقت بگذارم.»
 
قرار است بعد از ورود این کاخن‌ها به ایران، مراسم رونمایی برای آن گرفته شود که می‌توانید جزئیات آن را از طریق سایت «موسیقی ما» پیگری کنید.