همین امشب که مهمونِ شِمامه
امشو مِره سماع انه بدانید
نمی‌دانم که فردا شب کجامه
* * *
تِه که مِه دل درون منزل هاکردی
چه شِه جلدِ کوتِر رِه وِل هاکردی؟
مِه دل بی تِه شِه راه رِه سَر نهینه
بَمِرده پاپِلی که پَر نهینه

هِوا نم‌نم که وارِش زَنده و ابری که بونه
مِه تَش‌بَهیته دِل تِه وِسّه شونه
نتونده آخ شِه جا جِه پَر بَهیره
خِده میچکای اودَکِت رِه مونه

بَوین تِه غرصه مِه رِه دور هاکرده
ته تَشِ دی مِه چِشِ کور هاکرده
چتی شِه خو چراغِ سو هاکنم
چتی کور بَیّه چشِ خو هاکنم
* * *
مِه یار و هم‌نفس تِه ناوی خسته
اون‌وقت تِه مار تِه رِه گهواره وَسته
من و تِه نِه عقد خدا دَوِسته

نمی‌دانم چه چاره هاکنم مِن
به قرآن استخاره هاکنم مِن
به قرآن استخاره نَدِنه راه
شِه دلّ ِ پاره پاره هاکنم من