امیدوارم خواننده های ما یه بازنگری اساسی در رویه ی ارائه ی کارای جدیدشون کنن.
از ابتدای سال تا حالا که هریک از نامهای موسیقی کشورمون اثر جدیدشون رو ارائه دادن هر جوری شده این کارا رو تهیه کردم و با کلی توقع و انتظار اونا رو گوش کردم ولی در پایان چیزی جز ناراحتی و دلزدگی از کار این خواننده واسم حاصل نشده.
از مهدی یراحی بعد ازانتشار آلبوم خوب منو رها کن در سال 90 انتظار بیشتری داشتم.
اصرار بیش از حد چند نفر از از خواننده های خوبمون در استفاده از تنظیمهای تکراری و خالی از خلاقیت زانیار خسروی واقعا عجیبه.کارهایی که ایشون در این آلبو تنظیم کردن واقعا تکراری و خسته کننده هستن و عجیب تر اینکه دو کار از چهار تنظیم ایشون به سالهای 90 و 91 مربوط میشه که کارهایی ریتمیک وتاریخ مصرف دار هستن و اگرکه در آلبوم نبودن بهتر بود.
نکته ی دیگه ای که در این آلبوم وجود داره و باعث افت کیفی اثر شده,تعداد زیاد قطعاتی هست که از نظر ملودی فضای مشابهی دارن و برخی از اونا قبلا هم شنیده شدن که این باعث شده فضای آلبوم تا حدود زیادی یکنواخت بشه.ای کاش مهدی یراحی عزیز که قصد قرار دادن قطعاتی که قبلا ازشون منتشر شده در این آلبوم رو داشت از کارهایی مثل مرز ,مادر و نگاهت میکنم استفاده میکرد.
دوستان عزیز امیدوارم تعصبات رو کنار بذارید ومنطقی در مورد آثاری که از خواننده ی مورد علاقتون منتشر میشه نظر بدید.چرا که تعریف و تمجید از روی احساسات,عاملی برای پسرفت یک هنرمند در کارش هست و این آلبوم برای مهدی یراحی عزیز با توجه به استعداد و توانایی زیادی که داره چیزی بیش از یک کار معمولی به حساب نمیاد.
با این وجود از شنیدن قطعات امپراطور,میراث و زمستون بسیار لذت بردم و امیدوارم مهدی یراحی که توانایی ساخت چنین کارایی و حتی بهتر از اینها رو داره,آثاری این چنین ارزشمند رو ارائه کنه.
خسته نباشید آقای یراحی...
با تشکر.