کجایی اثریست که آگاهانه مرتضی خلق و از برای بعد از مرگش از خود به جای گذاشته و به منزله خدا حافظی و دلتنگی برای ما به ظاهرزنده گان است. بجاست همه چه دوستدار و چه غیر دوستدار برخیزیم و ادای احترام کنیم به این هنرمند شایسته ایران که بی ادعا به همه مردم عشق میورزید و احترام میگذاشت و تمام عمر کوتاه خود را خون دل خورد و صبور ماند. وبه ما سخاوتمندانه شیره جانش که همان هنرش بود تقدیم کرد. باید درس یاد بگیریم نه خار در چشم نهیم .