بعد مدتها قسمت شد به موسیقی ما سر بزنم و بازم واسه آلبوم چاوشی.نظر شخصی!
1-ترک خیلی خوبیه.منطقی،غافلگیرکننده و اصولی.فرق است بین شعر و شعر آقاجان فرق است. خوشحالم که چاوشی ملودی و تنظیم در این سطح رو با هم تلفیق کرده،اونم به این خوبی...عجب حلوای قندی!عجب لحنی...عجب التماس خوبی!10/10
2-اینکه چاوشی این ژانر رو نمیپسندم دلیل بر افسردگی گرایی من نیست،چاوشی لحن دیگه ای داره.افکت روی صدای چاوشی گاها مصنوعی به نظر میاد.به نظرم کیک دیر وارد ریتم شد،در کل تنظیم میتونست خیلی بهتر باشه.تو پارت دوم آهنگ یه جور سرگردونی پیداست،یا از قصد برای همزاد پنداری با بیخود و مجنون دل من و کلا حس کاره،یا بهروز صفاریان تکلیفش با خودش معلوم نیست.8/10
3-شعر فوق العاده.اما شما میتونی آهنگ رو چه از لحاظ ملودی و چه از لحاظ تنظیم،کپی شدیدی از پاروی بی قایق بدونی.این خیلی عجیبه.اونم وقتی قرار بود اسم آلبوم اول چنگیز باشه!دوسش داشتم.9/10
4-حرف خاصی درباره اش ندارم.فضاهای نزدیک به این ترک رو قبلا تجربه کرده محسن چاوشی.چه تو سیزده و چه تو پاروی بی قایق.و چه اصراری به سولوهای گیتار الکتریک تو این آلبومه!همه جا هست!7/10
5-یه بار گفت جنگ آدم هارو نجیب بار میاره.این آهنگ رو بدهکاری چاوشی،به خودش میدونم.اونقدر این ترک دلیه و توش نگرانی و استرس و شکایت موج میزنه که برای درکش به چشم بسته احتیاج داری.10/10
6-اینترو خوبی داشت که منو به تازه بودن شکل تنظیم امیدوار کرد.این ترک شاید مثل ترک دوم شاد باشه،اما لحن چاوشی اینجا کجا و آنجا کجا.و کوشان حدادی که تو جاده ی تکرار با بیشترین سرعت داره میره.بیس نویسی های مشابه،خط ملودی های زیر وکال تکراری.اما ترک دوست داشتنی و خوبیه.8/10
7-همیشه وقتی حسین صفا کارهای کمتری تو آلبوم چاوشی داشته،سطحش عالی تر بوده.میتونه تو جمع ترکایی قرار بگیره که آنچنان بهشون توجه نشده و حقشون خورده شده.اضافه کاری تو تنظیم نیست،میکس خوبی شده و ملودی گیرا.خیلی دوسش دارم این ترک رو.دلی و عالی.10/10
8-مرسی تنظیم!شاید میتونست تو لیست ترکا جای بالاتری باشه.قبل شاه مقصود میتونست جای بهتری باشه براش.نقطه عطف آلبوم میشد!و وفاداری آلبوم به گیتار الکتریک.یه کم با گیتار الکتریک تو پارت دوم و بعضی نت ها مشکل دارم اساسی اما خب در مجموع کار دلنشینیه.9/10
9-یه ترک ناصح!از لحاظ موسیقی که قطعا کار متفاوت این آلبومه و از لحاظ شعر هم کار پُر مفهوم و جالبیه.و این کمانچه ای که دل از آدم میبره.شاید اگه داید یا پاورکورد نمیومد زیر این ترک بهتر بود.8/10
10-بهترین شعر حسین صفا در این آلبوم.بهترین نوازندگی عادل روح نواز در این آلبوم.بهترین و احساسی ترین لحن خوانش از چاوشی در این آلبوم.در کنار امیر جنگ زده بهترین تنظیم های آلبوم!پاور کورد های انتهایی و سولوی وحشتناک گیتار الکتریک تو این ترک،یه فضای عجیب داده به این کار.و چه درامی زده فرشاد حسامی که واقعا کارش عالی بود.تا هی سقوط کنم به زیر سیگاری...چشم که مینداختی به آینه و چمدون،پناه میبردم به کوچه و بارون...چشم که میبستی به بی پناهی من،پناه میبردم به ناامید شدن..دست که میبردی به کوله بار سفر،دخیل میبیستم به دستگیره ی در...این همه تعبیر عالی واقعا آفرین داره...مرسی!به نظر من بهترین ترک آلبوم...10/10
11-اسم تریاق رو میشه گذاشت "ادامه ای بر کو به کو"چاوشی این آهنگ واقعا خود چاوشیه.یه کم صدا اول آهنگ نامناسب به نظر میاد ولی ادامه ی کار عالیه.من از برای مصلحت در حبس دنیا مانده ام...شکایت چاوشی تو این آهنگ هرچند از جنس جنگ زده نیست اما گیتار الکتریک مسئولیت شاکی بودن رو به دوش کشیده.میتونست کمی خلوت تر تنظیم بشه...9/10
12-چیزی که انتظار داشتم نبود.به خصوص اون مکث پایان کار و استارت دوباره اش.رقص سماع است دیگر!کار عامه پسندی میتونه باشه اما من بیش از این انتظار داشتم از اون دمو...8/10
در کل آلبوم خیلی خوبیه.یه کم زیادی سنگین هست اما کسی که سیزده و پارو رو پشت سر گذاشته،انگار رفته آموزشی واسه خدمت!آماده است.تبریک به همه ی چاوشیستا