ما هنوز در زبان ترانه به یک ساختار مشخص و مشترک نرسیدیم و واژه کارگاه برای ترانه کمی سنگین است . مسلما انجمن های شعر با رویکردی کارگاهی به مراتب بیشتر از کارگاه های شعر و ترانه در تربیت شاعران تاثیرگذار است. در واقع کارگاه های ترانه فقط نوعی تجاری سازی شاعرانگی ست که خروجی خوبی ندارند و صرفا برای کسب درآمد از ادبیات است. که در ابتدا زرق و برق آن و ورود به یک بازار دروغین ، در هنرجویان امیدی کاذب ایجاد می کنند ولی در دراز مدت تاثیری منفی به جا می گذارند. ای کاش هدف گذاری ما بجای کسب درآمد ، تربیت شاعران از طریق انجمن های شعری کارگاهی بود مثل ادوار گذشته که امروز خروجی آنها را در ادبیات شعری معاصر مشاهده می کنیم. با خواندن یک کتاب دستور زبان می توان به قواعد و قالب های شعری مسلط شد و با خواندن و شنیدن شعر شاعرانگی را درک کرد. امیدوارم روزی هنر برای هنر شود.