موسیقی ما - در پی درج گزارش‌های تکمیلی از حضور گروه آوازی تهران در فستیوال لتونی، میلاد عمرانلو سرپرست این گروه توضیحاتی در خصوص فستیوال یادشده و نحوه عملکرد گروه‌اش در این جشنواره ارائه کرده که در ادامه می‌خوانید:
 
«...گروه آوازی تهران به عنوان یک گروه خودساخته و مستقل چند سالی است که با وجود مشکلات فراوانی که با آن دست‌وپنجه نرم می‌کند، سعی دارد چیزی بر داشته‌های موسیقی این مرز و بوم بیفزاید و همواره تلاش کرده از حاشیه‌هایی که وجود دارند، دوری نموده و کار موسیقایی حرفه‌ای خودش را انجام دهد. فعالیت‌های گروه آوازی تهران در داخل و خارج از کشور نشان‌دهنده این واقعیت است که کار کردن، فعال بودن، ساختن و درجا نزدن و حرکت رو به جلو برای گروه از هر عنوانی اهمیت بیشتری دارد تا حدی که در سخت‌ترین مواقع، گروه سعی کرده ساختار خود را حفظ کند و از کار ننشیند. مخاطبان برای این گروه آنقدر ارزشمند هستند که همیشه انگیزه ارائه کار بهتر و جذاب در گروه وجود داشته و خواهد داشت.
 
از طرفی جامعه موسیقی کرال در کشور ایران بسیار کوچک است و به گونه‌ای نیست که از لحاظ رقابتی بتواند انگیزه‌ای را در گروه ایجاد نماید. در چنین موقعیتی شرکت در جشنواره‌های بین‌المللی معتبر و بزرگ می‌تواند برای گروه ارزشمند و چالش‌برانگیز باشد. جایی که بشود خود را سنجید، تجربه کسب کرد و یاد گرفت. با این توضیح، گروه آوازی تهران هیچ انگیزه‌ای و دلیلی برای دروغ‌گویی ندارد. گروهی که از جیبش هزینه کرده و با سختی بسیار زیاد به مسابقات رفته، دنبال اهداف دیگری است که متأسفانه کسانی که بخل و حسد و کینه می‌ورزند و قادر به تحلیل ابعاد متفاوت یک اتفاق نیستند، هیچگاه متوجه آن نخواهند بود. به‌هرحال انتشار این خبر در رسانه عمومی، گروه آوازی تهران را وامی‌دارد تا جوابیه زیر را برای روشن شدن برخی موارد به خوانندگان اعلام کند.
 
به طور کل، تهیه‌کنندگان این خبرها برای بیان نظریات خود از دو نوع منبع استفاده کرده‌اند. منبع اول اطلاعات مندرج در سایت برگزار‌کننده مسابقات است که این اطلاعات تقریباً صحیح هستند، اما در کلیه مطالب تفسیری که ارائه شده، بنا بر بافته‌های ذهنی تهیه‌کنندگان خبر است. منبع دوم هم شخصیت‌های ناشناس هستند. 

اولین دوره مسابقات جهانی کر، World Choir Games، المپیاد کر و یا بیان آن به زبان لاتویایی «Koru Olimpiade» در سال 2000 در شهر لینتس اتریش برگزار شده و از آن به بعد هر دوسال یک‌بار در کشورهای مختلف برگزار می‌شود. طبق قوانین، فقط گروه‌هایی مجاز به شرکت در این مسابقات هستند که غیر‌حرفه‌ای باشند. در اینجا وقتی صحبت از حرفه‌ای بودن و نبودن در میان است، تعابیر شخصی و یا مصطلح در ایران کاملاً بی‌معنی است. طبق نظر برگزارکنندگان، کر حرفه‌ای به کری اطلاق می‌شود که اولاً تمام خوانندگان آن، خواننده حرفه‌ای باشند و ثانیاً درآمد آن‌ها از طریق فعالیت در همان گروه کر تأمین شود. به طور مثال، گروه کر دفتر موسیقی که در سال‌های قبل فعالیت می‌کرد و یا گروه کر سازمان صدا و سیما گروه‌های حرفه‌ای هستند، چرا که دارای بودجه هستند و به اعضایشان حقوق پرداخت می‌کنند. در حالی‌که گروه آوازی تهران چنین شرایطی ندارد و در این تعریف نمی‌گنجد که البته اگر می‌گنجید، اجازه حضور در این مسابقات را دریافت نمی‌کرد. اینکه یک گروه، کیفیت قابل‌قبول و یا خوبی را ارائه کند، در ادبیات موسیقی بین‌الملل به تنهایی به معنی حرفه‌ای بودن آن گروه نیست؛ مثال این موضوع، حضور گروه کر کنسرواتوار مسکو در این مسابقات است که نمونه یک گروه غیر‌حرفه‌ا‌ی و با کیفیت خیلی خوب است. همانطور که کاملاً واضح است با چنین تعریفی، حضور گروه‌های کر غیر‌حرفه‌ای دنیا به معنی پایین بودن کیفیت این مسابقات و پایین بودن کیفیت کار شرکت‌کنندگان آن نیست. 
نکته دیگری که به کلی از آن غفلت شده است، برگزاری مسابقات جهانی کر در 2 سطح متفاوت است.

سطح «رقابت قهرمانان» (Champions Competition) که مختص گروه‌هایی است که پیش‌تر در مسابقات بین‌المللی مدال طلا کسب کرده‌اند و از تجربه و کیفیت بالاتری برخوردارند.

سطح «رقابت آزاد» (Open Competition) که برای گروه‌هایی است که تجربه خاصی ندارند و فقط علاقه‌مند هستند که با شرکت در مسابقات مورد سنجش قرار بگیرند.بدیهی است که نحوه رقابت، داوری و امتیازدهی در این دو سطح کاملاً متفاوت است. به‌طور مثال در بخش رقابت آزاد، تعداد داوران کمتر است و به شرکت‌کنندگان مدال تعلق نمی‌گیرد.
 
شیوه مدال‌دهی در این مسابقات، همانند سایر المپیادها به گونه‌ای است که میزان امتیاز هر گروه رنگ مدال را مشخص می‌کند. با این شیوه تعداد مدال‌های طلا و نقره می‌تواند چندین مدال باشد. در هر رشته، گروهِ با بیشترین امتیاز به عنوان Champion یا قهرمان آن رشته معرفی می‌گردد. نکته‌ای که باید در نظر داشت این است که هیچگونه رتبه‌بندی در رشته‌ها توسط برگزارکننده انجام نمی‌شود. به بیان دیگر داوری و مدال‌دهی این مسابقات نیز همانند دیگر المپیادها کاملاً کیفی است و قیاسی بین گروه‌ها انجام نمی‌شود. هیچ جا ذکر نشده که گروهی مقام اول، دوم یا سوم را به دسته آورده؛ چراکه اساساً این موضوع مد نظر برگزارکننده این مسابقات نیست. برگزارکننده مسابقه به درستی می‌داند که نمی‌تواند دو گروه با تعداد نفرات متفاوت و قطعات خوانده شده متفاوت را با یکدیگر به طور عادلانه مقایسه نماید. حتی در موضوعی مثل موسیقی، کیفیت دو اجرا از یک قطعه می‌تواند با هم متفاوت باشد. در این مسابقات، تعداد زیادی مدال به شرکت‌کنندگان اهدا شد که با توجه به شرحی که داده شد، این امر نه‌تنها ارزش این مسابقات را کم نمی‌کند، بلکه نشانه بالا بودن سطح یک مسابقه است. اخباری که در خصوص گروه آوازی تهران منتشر شده نیز به گرفتن مدال تأکید کرده و نه کسب مقام. اگر شخصی برداشت دیگر داشته، مسوولیتش با خودش است. مثلاً آیا زمانی که دانشجویان ما موفق به کسب چند مدال طلا در رشته ریاضی می‌شوند، همه فکر می‌کنند که فقط ایرانیان طلا گرفته‌اند و بقیه دنیا چیزی از ریاضی نمی‌فهمند؟ یا چطور چند نفر همزمان طلا گرفته‌اند؟ باید یکی اول، یکی دوم و دیگری سوم شده باشد. تا آنجا که به گروه آوازی مربوط است، در گزارش‌های ارائه شده ماهیت کیفی و المپیادگونه مورد تأکید قرار گرفته است. جناب آقای «پیروز ارجمند» نیز در سخنرانی مراسم تقدیر این مسئله را بیان نمودند.(نکته: در جدول نتایج، فقط گروه‌هایی ذکر شده‌اند که مدال یا لوح گرفته‌اند. در نتیجه تعداد شرکت‌کنندگان بیشتر از آن است که در بخش نتایج مشاهده می‌شود.)
 
در اینجا لازم است که درباره رده‌بندی گروه‌ها نکاتی توضیح داده شود.. موسسه Interkultur سالی دوبار یک رده‌بندی جدید از امتیازات گروه‌هایی که در رقابت‌های مربوط به این موسسه شرکت می‌کنند، ارائه می‌کند. این رده‌بندی‌ها شامل یک رده‌بندی 1000 گروه برتر و چند رده شامل 50 گروه برتر در رشته‌های مختلف است. رده‌بندی‌ای که در حال حاضر در سایت قرار دارد، مربوط به اکتبر 2013 است و نتایج مسابقات جهانی و سایر رقابت‌ها از آن تاریخ تاکنون در آن لحاظ نشده است. نکته‌ای که در خصوص این رده‌بندی قابل ذکر است، این است که هرچه یک گروه در مسابقات بیشتری شرکت کند و امتیازات بالاتری کسب کند، رتبه آن گروه در جدول رده‌بندی افزایش پیدا می‌کند و گروه‌ها با عدم شرکت در مسابقات، با افت در رده‌بندی مواجه شده و بعد از 5 سال عدم شرکت از جدول خارج می‌شوند. شیوه محاسبه امتیازات در جدول هم از فرمول پیچیده‌ای پیروی می‌کند که توضیح آن مجالی دیگر می‌طلبد. گروه آوازی تهران 4 سال پیش پس از مسابقات چین، در بین 50 گروه برتر موسیقی فولک قرار گرفت که به تدریج از این جدول خارج شد. همچنین در آن زمان رتبه گروه تا حدود 370 رشد داشت که بعد از آن به دلیل عدم حضور در مسابقات تا قبل از این دوره به 578 کاهش پیدا کرده است. موضوعی که مسلم است، این رتبه کلی بوده و شکلی از رده‌بندی مانند رنکینگ فیفاست. 
 
همانطور که در آن گزارش اشاره شده، کشور عربستان در این دوره نیز همانند دوره‌های قبل صاحب یک گروه بود. کافی است که عکسی از این گروه که در سایت مسابقات منتشر شده را رویت کنید و ببینید همه اعضای گروه کر کشور عربستان، به قول خودمان چشم‌بادامی هستند. ویژگی‌ای که نشان می‌دهد برخلاف ادعای نویسنگان خبر، این مسابقات میان فعالان موسیقی کر، آنقدر دارای اهمیت هستند که کشوری مثل عربستان که خود فاقد گروه کر است، گروه‌هایی از کشورهای دیگر را به نام خود به این مسابقات اعزام می‌کند. اشاره به حضور خوانندگان معلول و مسن نیز بی‌احترامی به این افراد است. معلولیت یا بالا بودن سن نشانه بد بودن و یا حقیر بودن نیست. حضور این افراد نشانه پویایی و روحیه بالای آنهاست. 

در مراسم تقدیر از گروه آوازی تهران، اساتیدی مثل استاد محمدرضا شجریان، نادر مشایخی، فریدون شهبازیان و خانم‌ها ناصحی و میلانی از فعالان و پیشکسوتان موسیقی کر حضور داشتند. هنرمندان باسابقه‌ای که نویسندگان یادداشت مدعی هستند «این افراد از موسیقی کر سر در نمی‌آورند»! لابد این افراد بی‌نام، خود رزومه پربارتری از این اساتید دارند. 

بی‌شک اگر دوستانی که با ارائه اطلاعات نادرست، سعی در کم‌ارزش کردن سخت‌کوشی‌ها و موفقیت‌های گروه آوازی تهران دارند، در سالن مسابقات در کشور لتونی حضور داشتند و به چشم خود منظره تشویق ایستاده هیئت داوارن را (که معمولاً با سکوت فقط به داوری می‌نشینند) نظاره‌گر می‌شدند، در آن لحظه به عنوان یک ایرانی، از حضور خودجوش یک گروه از کشورشان در این مسابقات، احساس غرور می‌کردند.»